ସାପ ଏବଂ ବେଙ୍ଗର କାହାଣୀ |

ସାଇ ବାବା ଥରେ ସାପ ଏବଂ ବେଙ୍ଗର ଅତୀତର ଜନ୍ମ କାହାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଜଳଖିଆ ନେବା ପରେ ଦିନେ ସକାଳେ ସେ ଏକ ଛୋଟ ନଦୀ କୂଳରେ ବୁଲୁଥିଲେ। ସେ ଥକି ଯାଇଥିବାରୁ ସେ ସେଠାରେ ବିଶ୍ରାମ କରି ହାତ ଓ ପାଦ ଧୋଇଲେ। ତା'ପରେ ସେ ଗାଧୋଇଲେ ଏବଂ ସତେଜ ଅନୁଭବ କଲେ |

 ସେଠାରେ ଏକ ଫୁଟ-ରାସ୍ତା ଏବଂ ଏକ କାର୍ଟ-ଟ୍ରାକ ଗଛ ଦେଇ ବଡ଼ ଛାଇ ଦ୍ୱାରା ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିଲା | ପବନ ମଧ୍ୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିଲା। ସେ ଚିଲିମ୍ (ପାଇପ୍) ଧୂମପାନ କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିବାବେଳେ ସେ ବେଙ୍ଗର କ୍ରନ୍ଦନ ଶୁଣିଥିଲେ। ସେ ଫ୍ଲିଣ୍ଟକୁ ଆଘାତ କରି ନିଆଁ ଜାଳୁଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଯାତ୍ରୀ ଉପରକୁ ଆସି ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସି ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କଲେ ଏବଂ ଭଦ୍ର ଭାବରେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଭୋଜନ ଏବଂ ବିଶ୍ରାମ ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ |

 ଯାତ୍ରୀ ପାଇପ୍ ଜାଳି ସାଇ ବାବାଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ। କ୍ରନ୍ଦନ ପୁଣି ଶୁଣାଗଲା ଏବଂ ଯାତ୍ରୀ ଏହା ବିଷୟରେ ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଲେ | ସାଇ ବାବା ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଏକ ବେଙ୍ଗ ଅସୁବିଧାରେ ପଡିଛି ଏବଂ ନିଜ କର୍ମର ତିକ୍ତ ଫଳର ସ୍ୱାଦ ଚାଖୁଛି!

 ଆମ ଅତୀତ ଜୀବନରେ ଆମେ ଯାହା ବୁଣୁ (କରିଥାଉ) ତାହାର ଫଳ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମକୁ ଅମଳ କରିବାକୁ ପଡିବ, ଏବଂ ଏହା ବିଷୟରେ କାନ୍ଦିବାର ଲାଭ ନାହିଁ!

 ତା'ପରେ ଯାତ୍ରୀ ଧୂମପାନ କରି ପାଇପ୍ ସାଇ ବାବାଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ସେଠାକୁ ଯାଇ ନିଜେ ଦେଖିବେ | ସାଇ ବାବା ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଏକ ବେଙ୍ଗ ଏକ ବଡ ସାପ ଧରି କାନ୍ଦୁଥିଲା। ଦୁହେଁ ଅତୀତ ଜୀବନରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଷ୍ଟ ଥିଲେ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଶରୀରରେ ସେମାନଙ୍କର କର୍ମର ଫଳ ଅମଳ କରୁଥିଲେ!

 ସେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ ଯେ ଏକ ବିରାଟ କଳା ସାପ ତା ପାଟିରେ ଏକ ବଡ ବେଙ୍ଗ ଧରିଛି!

 ତା'ପରେ ଯାତ୍ରୀ ସାଇ ବାବା ଆଡକୁ ବୁଲି କହିଲା ଯେ ପ୍ରାୟ  ୧୦-୧୨ ମିନିଟ୍ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ସାପ ବେଙ୍ଗକୁ ଖାଇଯିବ |

 ସାଇ ବାବା କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେପରି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ! ସେ ସେମାନଙ୍କର ରକ୍ଷକ ଥିଲେ ଏବଂ ସେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ।

 ପୁନର୍ବାର ଧୂମପାନ କରିବା ପରେ ସାଇ ବାବା ସେହି ସ୍ଥାନକୁ ଚାଲିଗଲେ। ଭ୍ରମଣକାରୀ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ସାଇ ବାବାଙ୍କୁ ଆଗକୁ ନ ଯିବାକୁ କହିଥିଲେ କାରଣ ସାପ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିପାରେ। ସାଇ ବାବା ତାଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଇନଥିଲେ ଏବଂ ଜୀବମାନଙ୍କୁ ସମ୍ବୋଧିତ କରି ସାପକୁ ଭେରଭଦ୍ରପ୍ପା ବୋଲି ଡାକିଲେ। ସେ ସାପକୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହାର ଶତ୍ରୁ ବାସାପ୍ପା (ବେଙ୍ଗ) ପୁନର୍ବାର ଜନ୍ମ ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ଅନୁତାପ କରିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତଥାପି ତିକ୍ତ ଶତ୍ରୁତା ବଜାୟ ରଖିଛନ୍ତି। ଏହା ଲଜ୍ଜାଜନକ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଘୃଣା ଛାଡି ଶାନ୍ତିରେ ବିଶ୍ରାମ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ |

 ଏହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ସାପ ଶୀଘ୍ର ବେଙ୍ଗ ଛାଡି ନଦୀରେ ବୁଡ଼ିଗଲା ଏବଂ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଗଲା! ବେଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ଡେଇଁପଡି ବୁଦା ଭିତରେ ଲୁଚି ରହିଲା।

 ଭ୍ରମଣକାରୀ ବହୁତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ସାପ କିପରି ବେଙ୍ଗକୁ ଫିଙ୍ଗିଦେଲା ଏବଂ ହୋଇଗଲା | ଏବଂ ଭେରଭଦ୍ରାପ୍ପା ବାସ୍ପା କିଏ, ସେମାନଙ୍କର ଶତ୍ରୁତାର କାରଣ କ'ଣ ଥିଲା |

 ସାଇ ବାବା ତାଙ୍କ ସହିତ ଗଛର ପାଦକୁ ଫେରିଗଲେ ଏବଂ କିଛି ପଲ୍ ଚିଲୁମ୍ ବାଣ୍ଟିବା ପରେ ପୂର୍ବଟି ଶେଷ ରହସ୍ୟକୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ |

 ସେଠାରେ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ଥିଲା ପ୍ରାୟ ୪ କିମ୍ବା ୫ ମାଇଲ ଦୂରରେ ମହାଦେବଙ୍କ ଏକ ମନ୍ଦିର ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ର କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ମନ୍ଦିର ପୁରୁଣା ହୋଇଯାଇଥିଲା। ସେହି ସ୍ଥାନର ବାସିନ୍ଦା ମନ୍ଦିରର ମରାମତି ପାଇଁ ପାଣ୍ଠି ସଂଗ୍ରହ କରିଥିଲେ।

 ବହୁ ପରିମାଣର ସଂଗ୍ରହ ହେବା ପରେ ପୂଜା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ମରାମତି ପାଇଁ ଆକଳନ ସହିତ ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା | ଜଣେ ଧନୀ ସ୍ଥାନୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି କୋଷାଧ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତ ହେଲେ ଏବଂ ମରାମତିର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଦାୟିତ୍ ଦିଆଗଲା |

 ସେ ନିୟମିତ ଖାତା ରଖିବା ଏବଂ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ କାରବାରରେ ସଚ୍ଚୋଟ ହେବା ଉଚିତ୍ | ତଥାପି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀର      ଲୋଭି ଏବଂ ମରାମତି ପାଇଁ ବହୁତ କମ୍ ଖର୍ଚ୍ଚ କଲା!

 ଏହିପରି କାର୍ଯ୍ୟଟି ବହୁତ କମ୍ ଅଗ୍ରଗତି କଲା | ସେ ସମସ୍ତ ପାଣ୍ଠି ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ନିଜେ କିଛି ପରିମାଣ ନେଇ ପକେଟରୁ କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚ କଲେ ନାହିଁ |

 ତାଙ୍କର ଏକ ମଧୁର ଜିଭ ଥିଲା ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟର ଚତୁରତା ଏବଂ କଠିନ ଅଗ୍ରଗତି ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅତି ଚତୁରତାର ସହ ଯଥାର୍ଥ ବ୍ୟାଖ୍ୟା ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ |

 ଲୋକମାନେ ପୁନର୍ବାର ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ସେ ତାଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ ହାତ ନ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଯଥାସମ୍ଭବ ଚେଷ୍ଟା ନକରନ୍ତି, ତେବେ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ ନାହିଁ। ଏହି ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପୁନର୍ବାର ଟଙ୍କା ସଂଗ୍ରହ କରି ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଟଙ୍କା ପଠାଇଲେ।

 ସେ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ପୂର୍ବ ପରି କିଛି କରିନଥିଲେ | କିଛି ଦିନ ପରେ, ଭଗବାନ (ମହାଦେବ) ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦେଖା ଦେଇ ତାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିରର ଗମ୍ବୁଜ ନିର୍ମାଣ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ, ସେ (ମହାଦେବ) ତାଙ୍କୁ ଯାହା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବେ ତାହାର ଶହେ ଗୁଣ ଦେବେ!

 ସେ ଏହି ଦର୍ଶନକୁ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ କହିଥିଲେ। ସେ ଭୟ କରୁଥିଲେ ଯେ ଏହା ତାଙ୍କୁ କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚରେ ଜଡିତ କରିବ ଏବଂ ତେଣୁ ଏହା ହସି କହିଲା ଯେ ଏହା କେବଳ ସ୍ୱପ୍ନ ଏବଂ ଏହା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ!

 ଭଗବାନ ଦାତାମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ସଂଗୃହିତ ବଡ ସବସ୍କ୍ରିପସନ୍ ଏବଂ ଦାନ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ ପ୍ରେମ, ଭକ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରଶଂସା ସହିତ ଦିଆଯାଇଥିବା ଅଳ୍ପ ପରିମାଣକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି!

 କିଛି ଦିନ ପରେ, ଭଗବାନ ପୁନର୍ବାର ତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦେଖାଗଲେ ଏବଂ କହିଲେ - ନିଜ ସ୍ୱାମୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହିତ ସଂଗ୍ରହ ବିଷୟରେ ନିଜକୁ ବ୍ୟଥିତ ନକରିବା | ଭଗବାନ (ମହାଦେବ) ଯାହା ଚାହୁଁଥିଲେ ତାହା ଅନୁଭବ ଏବଂ ଭକ୍ତି ଥିଲା!

 ତେଣୁ ସେ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ କିଛି ଦେବା ଉଚିତ୍ | ସେ ଏହି ଦର୍ଶନ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ସହିତ ପରାମର୍ଶ କଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପିତା ଦେଇଥିବା ଅଳଙ୍କାର ଦେବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ!

 miser ଅସନ୍ତୋଷ ଅନୁଭବ କଲା ଏବଂ ଏହି ଆଇଟମରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତାରଣା କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲା! ସେ ଅଳଙ୍କାରକୁ ୧, ୦୦୦ / - ରେ ମୂଲ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ନିଜେ କିଣିଥିଲେ ଏବଂ ରାଶି ବଦଳରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଏଣ୍ଡୋମେଣ୍ଟ କିମ୍ବା ସୁରକ୍ଷା ଭାବରେ ଏକ କ୍ଷେତ୍ର ଦେଇଥିଲେ |

 ପତ୍ନୀ ଏଥିରେ ରାଜି ହୋଇଥିଲେ। କ୍ଷେତ କିମ୍ବା ଜମି ତାଙ୍କର ନୁହେଁ, ଏହା ଡୁବାକି ନାମକ ଜଣେ ଗରିବ ମହିଳାଙ୍କର ଥିଲା ଯିଏ ଏହାକୁ ୨00 / - ଟଙ୍କା ପାଇଁ ବନ୍ଧକ ରଖିଥିଲେ | ସେ ଏହାକୁ ଅଧିକ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଫେରାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ | ତେଣୁ ଚତୁର ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଡୁବାକି ଏବଂ ଭଗବାନଙ୍କ ସମେତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରତାରଣା କଲେ!

 ଜମିଟି ନିର୍ଜଳ, ଅଣସଂଗଠିତ ଏବଂ ମୂଲ୍ୟହୀନ ଥିଲା ଏବଂ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଋତୁରେ ମଧ୍ୟ କିଛି ଦେଇ ନଥିଲା |

 ଏହିପରି ଏହି କାରବାର ସମାପ୍ତ ହେଲା ଏବଂ ଜମିଟି ଗରିବ ପୁରୋହିତଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଦିଆଗଲା ଯିଏ ଏହି ଅନୁଦାନରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇଥିଲେ | କିଛି ସମୟ ପରେ, ଅଜବ ଘଟଣା ଘଟିଗଲା | ସେଠାରେ ଏକ ଭୟଙ୍କର  ଝଡ଼ବାତ୍ୟା  ଏବଂ ପ୍ରବଳ ବର୍ଷା ହୋଇଥିଲା|ସେ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁହେଁ ମରିଗଲେ, ଘରେ ବଜ୍ରପାତ ହେଲା | ଡୁବାକି ମଧ୍ୟ ଶେଷ ନିଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ।

 ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜୀବନରେ, ଧନୀ ଲୋଭୀ ମଥୁରାରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହାର ନାମ ଭେରଭଦ୍ରପ୍ପା ରଖାଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ଭକ୍ତ ପତ୍ନୀ ମନ୍ଦିରର ପୁରୋହିତଙ୍କ ଝିଅ ଭାବରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ଏହାର ନାମ ହେଲା ଗୌରୀ !

 ମହିଳା ଡୁବାକି (ବନ୍ଧକ) ମନ୍ଦିରର ଗୁରୁଭ (ସେବାୟତ) ଙ୍କ ପରିବାରରେ ପୁରୁଷ ଭାବରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏହାର ନାମ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପା ରଖାଯାଇଥିଲା | ପୁରୋହିତ ସାଇ ବାବାଙ୍କର ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ ଯିଏ ତାଙ୍କ ସହ ଚାଟ୍ କରିବା ଏବଂ ଧୂମପାନ କରିବାକୁ ପ୍ରାୟତ ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ |

 ତାଙ୍କ ଝିଅ Gauri ମଧ୍ୟ ସାଇ ବାବାଙ୍କ ପ୍ରତି ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଥିଲେ। ସେ ବଡ ହେଉଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ପିତା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଜଣେ ଭଲ ସ୍ୱାମୀ ଖୋଜୁଥିଲେ। ସାଇ ବାବା ତାଙ୍କୁ ଏହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ନକରିବାକୁ କହିଥିଲେ କାରଣ ବର ନିଜେ ଖୋଜିବାକୁ ଆସିବ | ଦିନେ ସେମାନଙ୍କ ଜାତିର ଭେରଭଦ୍ରପ୍ପା ନାମକ ଜଣେ ଗରିବ ପିଲା ବୁଲାବୁଲି କରି ପୁରୋହିତଙ୍କ ଘରକୁ ଭିକ ମାଗିଲା।

 ସାଇ ବାବାଙ୍କ ସମ୍ମତି ବୀରଭଦ୍ରାପ୍ପା ସହିତ Gauri ବିବାହ କରିଥିଲେ!

 ସେ ପ୍ରଥମେ ସାଇ ବାବାଙ୍କ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ହୋଇଥିଲେ କାରଣ ଶେଷରେ ସେ Gauri ଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କ ବିବାହକୁ ସୁପାରିଶ କରିଥିଲେ | ଏପରିକି ଏହି ନୂତନ ଜୀବନରେ ବୀରଭଦ୍ରପ୍ପା ଟଙ୍କା ପରେ ହ୍ୟାକିଂ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ସାଇ ବାବାଙ୍କୁ ଜଣେ ବିବାହିତ ପୁରୁଷଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଆଗେଇ ନେଉଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ପାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ।

 ଅଜବ ଘଟଣା ଘଟିଗଲା | ହଠାତ୍ ମୂଲ୍ୟରେ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଥିଲା। Gauriଙ୍କ ଶୁଭକାମନା ଅନୁଯାୟୀ, ଜମି ପାଇଁ ବହୁତ ଚାହିଦା ରହିଲା ଏବଂ ଏଣ୍ଡୋମେଣ୍ଟ ଜମି ଏକ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରି ହେଲା (ତା'ର ଅଳଙ୍କାରର 100 ଗୁଣ) | ଅଧା ରାଶି ନଗଦ ଆକାରରେ ଦିଆଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଅବଶିଷ୍ଟ 25 , ୦୦୦ ଟଙ୍କା କିସ୍ତିରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଉଥିଲା | 2,000 / - ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମସ୍ତେ ଏହି କାରବାରରେ ରାଜି ହୋଇଥିଲେ|

 ସେମାନେ ପରାମର୍ଶ ପାଇଁ ସାଇ ବାବାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଥିଲେ | ସାଇ ବାବା ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସମ୍ପତ୍ତି God ଶ୍ବରଙ୍କର ଅଟେ ଏବଂ ପୁରୋହିତଙ୍କ ଉପରେ ନ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ Gauri ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଏବଂ ମାଲିକ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମ୍ମତି ବିନା ରାଶି ଖର୍ଚ୍ଚ କରାଯିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଏବଂ ଏହି ପରିମାଣର ସ୍ୱାମୀଙ୍କର  ଅଧିକାର ନାହିଁ।

 ସାଇ ବାବାଙ୍କ ମତ ଶୁଣି ବୀରଭଦ୍ରପ୍ପା ପୂର୍ବ ଉପରେ ରାଗିଯାଇ କହିଥିଲେ ଯେ ପୂର୍ବ Gauriଙ୍କ ଦାବି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତି ଛଡ଼ାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି।

 ଏହି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ସାଇ ବାବା ଭଗବାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଲେ ଏବଂ ଚୁପ୍ ରହିଲେ! ବୀରଭଦ୍ରପ୍ପା ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ (Gauri) କୁ ଗାଳି ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ସେ ମଧ୍ୟାହ୍ନରେ ସାଇ ବାବାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ବାବାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ ଯେ ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ କଥାକୁ ଧ୍ୟାନ ନ ଦିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କ ଝିଅ ହୋଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ।

 ଯେହେତୁ ସେ ତାଙ୍କର ସୁରକ୍ଷା ଲୋଡିଥିଲେ ସେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସାତ ସମୁଦ୍ର ପାର କରିବେ |

 ତା'ପରେ ସେହି ରାତିରେ Gauri ଏକ ଦର୍ଶନ ପାଇଲେ | ମହାଦେବ ତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖା ଦେଇ କହିଥିଲେ ଯେ ପୁରା ଟଙ୍କା ତାଙ୍କର ଅଟେ। ସେ କାହାକୁ କିଛି ଦେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଏବଂ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପାଙ୍କ ପରାମର୍ଶରେ ମନ୍ଦିର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା ଯଦି ସେ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି ତେବେ ସେ ବାବାଙ୍କ ସହିତ ପରାମର୍ଶ କରିବା ଉଚିତ୍ |

 Gauri ସାଇ ବାବାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନକୁ କହିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ତାଙ୍କୁ ଏହି ବିଷୟରେ ଉପଯୁକ୍ତ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ | ସେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରିନ୍ସିପାଲ୍ କିମ୍ବା ପୁଞ୍ଜି ରାଶି ନେବାକୁ ଏବଂ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପାଙ୍କୁ ଅଧା ସୁଧ ଦେବାକୁ ଏବଂ ଭେରଭଦ୍ରାପ୍ପାଙ୍କର ଏହି ଘଟଣାରେ କିଛି କରିବାର ନାହିଁ ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ।

 ସାଇ ବାବା ଏହିପରି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିବାବେଳେ ଉଭୟ ବୀରଭଦ୍ରାପ୍ପା ଏବଂ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପା ସେଠାକୁ ଆସିଥିଲେ। ସାଇ ବାବା ସେମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଯଥାସମ୍ଭବ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ Gauriଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର  ଦର୍ଶନ  କହିଥିଲେ |

 ଭେରଭଦ୍ରାପ୍ପା ବହୁତ ରାଗିଯାଇ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ଧମକ ଦେଇଥିଲେ! ଚେନ୍ବାସାପ୍ପା ଭୟଭୀତ ଥିଲା ଏବଂ ସାଇ ବାବାଙ୍କ ପାଦ ଧରି ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିଲା! ବାବା ତାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁଙ୍କ କ୍ରୋଧରୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇଥିଲେ।

 ତା'ପରେ କିଛି ସମୟ ପରେ ବୀରଭଦ୍ରପ୍ପାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇ ସାପ ଭାବରେ ଜନ୍ମ ହେଲା ଏବଂ ଚେନ୍ବାସାପ୍ପାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା ଏବଂ ବେଙ୍ଗ ଭାବରେ ଜନ୍ମ ହେଲା |

 ଚେନ୍ବାସାପ୍ପାଙ୍କ କ୍ରନ୍ଦନ ଶୁଣି ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମନେ ରଖି ସାଇ ବାବା ସେଠାକୁ ଆସି ତାଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କଲେ, ଏହିପରି ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାଳନ କଲେ!

 ବିପଦ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର  ତାଙ୍କ ଭକ୍ତମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତି! ସାଇ ବାବା ଏହିପରି ଚେନ୍ବାସାପ୍ପା (ବେଙ୍ଗ) କୁ ରକ୍ଷା କଲେ .ଏହା ହେଉଛି ଭଗବାନଙ୍କ ଲୀଲା!