“ ମୁଁ ଏକ ଅସ୍ତ ନୀଡ଼.... ସମୟର ଭୂମିକମ୍ପରେ କମ୍ପିତ ଆଉ ପତିତ ଶ୍ରୋତସ୍ଵିନି ସ୍ମୃତିର ପ୍ରଖର ସୁଅରେ... ହରାଇ ଅସ୍ତିତ୍ବ ମିଶିବାକୁ ଏ ଅସ୍ଥାୟୀ କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ବାୟୁମଣ୍ଡଳୀୟ ଯୌବନର ମିଛ ପ୍ରହେଳିକାରେ.... ”