“ ଦରିଦ୍ର ହେଉ ବା ହେଉ ଧନୀକ, ଅପମାନ ଦିଏ ଦୁଃଖ ଅନେକ। ଦିଅ ନାହିଁ କାହା ମନରେ ବ୍ୟଥା, ହାତୀ ଶୋଇ ଯାଏ କହିଲେ କଥା। କହିଲେ କୋମଳ ବଚନ ବନ୍ଧୁ, ଦୁଃଖ ବୋଝ ଯାଏ ଉତୁରି କାନ୍ଧୁ। ”