ମା'

ଜୀବନର ଏହି ଅକୁହା ପଥରେ

ଯାହାର ସମର୍ଥ ପାଇ,

କରିପାରିଛନ୍ତି କେତେ ଭଲ କର୍ମ

ମା' ପରା ଆମ୍ଭ ସେଇ ।

ପ୍ରଭୂଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ତୂଲ୍ଯ ଅଟେ ପରା

ମା'ର ଆଶୀର୍ବାଦ,

ସେଇ ଆଶୀର୍ବାଦ ସାଥେ ଥିଲେ ଜାଣ

କ୍ଷୟ ହୁଏ ସବୁ କଷ୍ଟ ।

ଦଶମାସ ଦଶଦିନ

ଗର୍ଭରେ ଧରି ପୁଣି କରିଛି ପାଳନ,

ସେହି କଷ୍ଟ ଯେବେ ମନେ ପଡିଯାଏ

ଥରି ଉଠେ ଦେହ ମନ ।

ସନ୍ତାନ ବା ତା'ର ନୟନପିତୁଳା

ପରିବାର ତା' ଜୀବନ,

ନିଜ ପାଇଁ କେବେ କିଛି ମାଗେ ନାହିଁ

ପୁଣି କରି ଯାଏ କେତେ କର୍ମ ।

ନିଜ ଖୁସି ସବୁ ବଳି ଦେଇ ଯାଏ

ପରିବାର ଖୁସି ପାଇଁ,

ପାର କରିଯାଏ ସବୁ କଣ୍ଟଟା ପଥ

ସନ୍ତାନର ସୁଖ ପାଇଁ ।

ମନରେ ଥାଉ ସେ ଯେତେ ଦୁୁଃଖକଷ୍ଟ

କେବେ କାହାକୁ କୁୁହଇ ନାହିିଁ ,

ସବୁ କଷଣ କୁ ମନେ ଚାପିଦେଇ

ଆଗକୁ ସେ ବଢିଇ ।

ସନ୍ତାନ ପାଇଁ କି ସୁରକ୍ଷିତ ସ୍ଥାନ

ମା'ର ପଣତ କାନି ,

ସେ ପଣତ ଆମ୍ଭ ଶିରେ ରହିଥିଲେ

ଜୀବନଯାଏ ଖୁସିରେ ଭରି ।

ମା' ପରା ଏକ ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପଦ

ତା' ତୂଲ୍ୟ ଆଉ କେ କାହିଁ,

ଏ ସମ୍ପଦ ଯେବେ ପାଖେ ରହିଥାଏ

ସବୁ ଦୁଃଖ ଯାଏ ଧୋଇ ।