ଝୁରି ଝୁରି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି

ନାହିଁ ଧୋବାତୁଠ ନାହିଁ ସେ ମଶାଣି

ଜବର ଦଖଲ ହେଉଛି ।

ଖେଳ ପଡିଆରେ ବୋତଲ ଗଡୁଛି

କେମିତି ଦଇବ ସହୁଛି ।।

ଶିକ୍ଷିତ ଯୁବକ ରୋଜାଗାର ପାଇଁ

ସହରକୁ ଖାଲି ଧାଉଁଛି ।

ଚଷା ପୁଅ ଆଉ ଚାଷ କରୁନାହିଁ

ଭାଗ କି ବଖରା ଦେଉଛି ।।

ଗୋଧୁଳି ବେଳାରେ ଗୋରୁ ଫେରୁନାହିଁ

ଗୁହାଳେ ବାଡିରେ ଚରୁଛି ।

ଖତି କି ଗୋବର ପଡୁନାହିଁ ଆଉ

ଜମି ଉର୍ବରତା ସରୁଛି ।।

ଡାକାବାଲା ଆଉ ଚିଠି ଦେଉନାହିଁ

ମୋବାଇଲ କଥା କହୁଛି ।

ଘର ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇବା ପାଇଁ

ବିଦେଶରେ ପୁଅ ରହୁଛି ।।

କାହାକୁ କିଏ ସେ ଚିହ୍ନି ପାରୁନାହିଁ

ସହରର ଢାଂଚା ବାସୁଛି ।

ଗର୍ବ ଅହଂକାର ଏତେ ବଢିଲାଣି

ଝୁରି ଝୁରି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି ।।