ଜୀବନ ରେ ପରିଧି ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ନିରୋଳାରେ ନିରେଖୁଥିଲି ମୁଁ ଅନ୍ତୁଡିରୁ ଜୁଇ ପରିଯନ୍ତେ ସମହର ସମୁହ ସୀମିତ କାଳେ ପୁଣି ଲୋଡିଲି ବିସ୍ତୃତ ଭାବାନ୍ତର ବି ଅସମାହିତ ଆଦ୍ୟ ଯାଇ ପ୍ରାନ୍ତକୁ ଛୁଇଁଲା ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ଵେ ଦୁଇ ନିଆଁ ଥିଲା ।

ଜୀବନ ରେ ପରିଧି ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ନିରୋଳାରେ ନିରେଖୁଥିଲି ମୁଁ ଅନ୍ତୁଡିରୁ ଜୁଇ ପରିଯନ୍ତେ ସମହର ସମୁହ ସୀମିତ କାଳେ ପୁଣି ଲୋଡିଲି ବିସ୍ତୃତ ଭାବାନ୍ତର ବି ଅସମାହିତ ଆଦ୍ୟ ଯାଇ ପ୍ରାନ୍ତକୁ ଛୁଇଁଲା ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ଵେ ଦୁଇ ନିଆଁ ଥିଲା ।

ଅତୀତ ଟା ଯାଇଛି ସେ ତାର ପଥ ବାହି ଭବିଷ୍ୟତ ରହିଅଛି କେତେ ଦୂରେ ଯାଇ। ବର୍ତ୍ତମାନ ଟାକୁ ନେଇ ଭାବନା ମୋ କେତେ, ଅବଧି ସରିଛି ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବି କେମନ୍ତେ ।

ଜୀବନ ପ୍ରୃଷ୍ଠାକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ଅନୁଭୂତି ଲେଖୁଥିଲି, ସବୁ ଲେଖି ସାରି ଭାବି ମୁଁ ଦେଖିଲି ସଂଶୟ ମୁକ୍ତ ନୋହିଲି। ପ୍ରାରବ୍ଧ ଆଧାରେ ଯେତେକ ପାଇଲି ବୋଲୁଥିଲି ମୋର ମୋର, ଆତ୍ମା ଉଡିଗଲା ଶରୀର ପୋଡିଲା କିଛି ତ ନ ଥିଲା ମୋର।