“ ଖୋଜିବାର ଆଶା ନେଇ କାହିଁକି ମରୁର ଓଟ ସାଜିବି ନିଜ ରକ୍ତରେ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟାଇବି କାହିଁକି କସ୍ତୁରୀମୃଗ ସାଜିବି ନିଜ ବାସ୍ନାକୁ ନିଜେ ପରଖି ନ ପାରିବି ତେଣୁ ! ଅପସରି ଯିବି ସଭିଙ୍କ ଠାରୁ, ହଜିଯିବି ଅମାପ ପରିବ୍ୟାପ୍ତିରେ ଏକ ଦୀର୍ଘନିଶ୍ୱାସର କ୍ଷଣ ସ୍ଥାୟୀ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଅକଳ୍ପନୀୟ ଶାନ୍ତିରେ ”