“ ଅଙ୍କେଇ ବଙ୍କେଇ ବହିଯାଉଥିବା ତଟିନୀ ସେ, ଅଛି ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ଵ ଅନ୍ୱେଷଣ ପଥେ, ଦଣ୍ଡେ ନିମିଷେ ସ୍ଥାଣୁ ରହିନି ଚାଲିଛି ସେ ଅବିରତେ, ଲୋଡେ ନାହିଁ ସେ କାହାରି ସାହାରା ସେ ତ ସ୍ଵଂୟ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣା ଅଟେ। ”