Quote Contents Submitted by Literary Colonel padmaja pati

ଝରାଉ ଯଦି ତୁ ଆଖିରୁ ଲୋତକ ହସେ କେବେ କାନ୍ଦେ ଚାଷୀ ହସେ ଗଛ ଲତା, ଫୁଟେ କେତେ ଫୁଲ ଅଗଣା ଉଠେ ମୋ ହସି l

ମାଆର ପଣତ ଯା ରକ୍ଷା କବଚ ହସି ହସାଏ ଯେ ଧରା ତାପାଇଁ ଘରଟି ଲାଗଇ ସରଗ ସଭିଙ୍କ ନୟନ ତାରା l

ଦରୋଟି କଥାରେ ମନ ନିଏ କିଣି ନ ଜାଣେ ପର ଆପଣା ଚପଳମତି ସେ କରେ କେତେ ଅଳି କିଣିବାପାଇଁ ଖେଳନା l

କର୍ମଠ ମଣିଷ ହୋଇଥାଏ ଖୁସି ପାଇ ଅତିରିକ୍ତ ଦିନ ଅଳସୁଆ ଭାବେ କାମ ବଢିଗଲା କରିବି ମୁଁ ଆଜି କ'ଣ ?

ସୁଖେ ହୁଏ ସୁଖୀ, ଦୁଃଖେ ହୁଏ ଦୁଃଖୀ ଅତି ଆପଣାର ସେହି ତା' ଋଣ ଶୁଝିବା ନୁହେଁ ତ ସହଜ କଥାରେ କେ ପାରେ କହି ?

ବଞ୍ଚିବାର ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଦରକାର ଭିକାରି କରେ ମିନତି ଜାଣି ନ ଜାଣିଲା ପରି ହୋଇ କିଏ ଆହାର ଫୋପାଡେ ନିତି l

ଜୀବନ ଧାରଣ ଯା ବିନା ସମ୍ଭବ କରି ତ ପାରେନି କେହି ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡକ ପାଇଁ ସବୁ ନାଟ ଖାଦ୍ୟ ନ ଫୋପାଡ କେହି l

ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଥମ ଇଙ୍ଗିତ ଦେଲା ଯେ ସେ ଆମ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ମାନସିକ ରୋଗୀ ଶୁଣିଲେ ସଂଗୀତ ରୋଗରୁ ପାଏ ମୁକତି l

ଭୂମିରୁ ଭୂମାକୁ ଯିବାପାଇଁ କେତେ ସାଧନା କରେ ସାଧକ ଶାନ୍ତି, ମୈତ୍ରୀ, ପ୍ରୀତି ଧ୍ବଜାକୁ ଉଡାଇ ସାଜେ ତା'ର ଉପାସକ l