Quote Contents Submitted by Literary General Satyabati Swain

ଏ ସାରା ଦୁନିଆ ମୋହରି ଘର ଆପ୍ରାଣୀ ଜଗତ ସଭିଏଁ ମୋର ମିତ କେହି ଲାଗନ୍ତି ନସଜି ମୋତେ ପର।

ଏ ଜୀବନ ସୁନ୍ଦର ଖୁସି ଖୁସି ବଞ୍ଚ ; ସତକର୍ମ ଚିନ୍ତା ହୃଦୟେ ଆବୋରି ନିଜ ଭଲ କିଛି ପାଇଁ ସଞ୍ଚ।

ଅବସୋସରୁ ଅବକାଶ ବୋଧହୁଏ କେଇ ପାହୁଣ୍ଡର ଦୂରତ୍ୱ,ସେଇ ଦୂରତା ଶେଷ ହୁଏ ବୁଝିଗଗଲେ ଜୀବନର ମହତ୍ତ୍ୱ।

ଆଜିକାଲି ଲୋକଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିବା ମୁସ୍କିଲ, ଉପରେ ଗୋଟାପଣେ ତୁଳସୀ, ବିଛୁଆତି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିତର; ଚେହେରା କଥା ,ଗୋଟିଏ ; ଭିନ୍ନ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଅନ୍ତର।।

ମିତ ଲୋ ଫଗୁଣ ଅଇଲା ବଉଳ ବାସିଲା, ମଳୟ ମନ ଚୋରାଇ ଅବିର ଖେଳିଲା, ଦୋଳ ବିମାନରେ କାହ୍ନୁ ମୁରୁକି ହସିଲା; ମଲ୍ଲୀ ଓଠ କାମୁଡି ଆଖି ମାଇଲା; ଜୀବନକୁ ମନ ଭରି ଜୀଇଁ କହିଲା।।

ସପନ ଚଢେଇ କଅଁଳ ଡେଣା, ଆଶା ଅମାନିଆଁ ପାହାଡ଼ି ଝରଣା; ପ୍ରେମ ଛାତିତଳେ ଗଦାଏ ନିଆଁ, ହୋଲି ଗୋଟିଏ ରଙ୍ଗର ଗାଁ।।

ତୁମେ ମୋ ଚିନ୍ତା ଚେତନାର ସୁନେଳି ସପନ,ସପନେ ଉଡାଣ ମନ ଗଗନର ଚଢେଇ;ତୁମେ ମୋ ଗୀତି କବିତାର ବିମୁଗ୍ଧ ନାୟିକା ଦେବି ଆସ ଗୋ ଥରେ ଉଡେଇ।।

Rise and shine. It’s time to see the beautiful world. And filled your life with love, happiness, peace, and harmony o my dear.