तू माझी कुणी नाहिस तसा मीही तुझा कुणी नाही तसे आपण दोघेही एकमेकांचे कुणी कुणीच नाही पण आयुष्याचा ग्रंथ वाचताना आपण दोघेही एकमेकांचे डोळे झालो होतो का? @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

ये निद्रे मज बिलगून घे. तिच्या-माझ्या मिलनाची एकची जागा. स्वप्न-नगरीच्या त्या सुंदर फ़ुलबागा. मज प्रिये मिलन होऊ दे. ये निद्रे मज बिलगून घे. @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

तुझ्याशी संवाद म्हणजे एकप्रकारे शाब्दिक प्रणयच. आणि या प्रणयमालेतुन जन्माला आलेलं अपत्य, म्हणजेच माझी कविता......... @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

तू आणि मी मी आणि तू तुझ्यातला मी आणि माझ्यातला तू जर काढून टाकला, तर काय उरेल? @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

चुंबिलेस ओठ माझे अन चुंबिल्यास माझ्या वेदना क्षणभर मीही विसरलो या चुंबनाच्या वेदना @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

सोनेरी वस्त्र धारुनी, नवी पहाट उगवली. झोपडीला छीद्रे फुटली, अंधारावर खुदूखुदू हसली. @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

एकदा एक ओळखिचा माणूस म्हणाला मला..... "कधीतरी माणसात वावरत जा?" मी त्याच्याकडे स्मीत हसत म्हणालो, "आता कुठे माणसात आलोय". @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

हम चैन की नींद सोना तो चाहते है, लेकिन क्या पता किस बहन की चीख से नींद खुल जाए @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री

जिंदगी जैसी भी है, मगर उदास ना होना जीले जी भर के, लेकीन हताश ना होना तू गिर जाएगा, फिर भी चलते रहना मंजील आएगी जरुर, कभी निराश ना होना @जयेश शत्रुघ्न मेस्त्री