ତୁମକୁ କ୍ଷୀରଚୋରା ଗୋପୀନାଥ ବି ଗୋପୀ ବନେଇ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ନେଇ ଗଲେ ମୁଁ ବିଚରା ବୈତରଣୀ କୂଳରେ ସବୁ ପାଇବାର ଆଶା ରଖି ଆକାଶର ତାରା ଗଣିଲି ସିନା ହେଲେ ସବୁ ହିସାବ ସକାଳକୁ ଭୁଲି ବସିଲି |

ଦଣ୍ଡ କିରି କୂଳେ ଖପର ଖପର ଗଭୀର ଜଳରେ ରୋହି, ଜ୍ଞାନୀ ଜନ ସଦା ମୌନ ରୁହନ୍ତି ମୂର୍ଖ ଫୁଟାଣି ମାରଇ |

ପ୍ରେମ ଏକ ଅମାନିଆ ଜୁଆରିଆ ନଇଁ, ଉଛୁଳିଲେ ବୟସରେ ସୀମା ଯାଏ ଡେଇଁ |

ତୁମକୁ ଯଦି ମୁଁ ନ ପାଇବି ନାହିଁ ଜାଣିବି ଈଶ୍ୱର ନାହିଁ, ମିଛରେ ଜାଗର ଜାଳିଥିଲି ଯାଇ ପଥର ପାଖରେ ମୁହିଁ