ध्येय माहीत असलं तरी,मार्ग दाखवणारा गुरू असेल तर संकटांच्या काट्यांचेही काजवे होऊन वाट प्रकाशित करतात!

आयुष्यांत माणसाला दूरवरचं पाहावं लागतं,कमळाच्या पानावरच्या दवासारखं रहावं लागतं!

संकटातील दीपस्तंभ,निरपेक्ष प्रेमाचा झरा,अविरत मायेची पाखरण,आई तूच माझा ध्रुवतारा.

माझ्या आयुष्याच्या हिर्याला धग सोसून आई तू दिलंस कोंदण,अस्तित्वच माझं आहे तू दिलेलं आंदण.