આજે ઉડાન ભરી છે મેં જમીન ને નીચે છોડી છે મેં વાદળો પર થઈ ને સવાર એક નવી શરૂઆત કરી છે મેં

જીવન માં કેટલીક હદો નક્કી કરી છે પ્યાર ને માટે સ્વમાન નેવે નઈ મૂકું

લાગતું હતું કે કોઈ નું રમકડું બની ને જીવન જીવી લઈશું જ્યારે લાગણી ઓ ના ભૂક્કા થઈ ગયા ત્યારે ભાન થઇ

તેણે મને રમકડું સમજી ને ભૂલ કરી નાખી ચાવી આપી પણ અમે નાચ્યા નહિ

હું દર વખતે પ્યાર માં કેમ હારી જાવ છું કદાચ લાગણીઓ માં સ્ટોપ લોસ કામ નથી આવતા

મે પ્યાર ની બાજી લગાવવા ની છોડી દીધી સાહેબ અહિં લોકો જીવન હારી જતાં હોય છે

દુનિયાના લોકો પણ નિરાળા હોય છે સાહેબ હક માંગવા પોચી જાય છે સાથ સહકાર આપવા નહી

खुद से ये बेवफाई कैसे करले हम अपनी इज्जत से समझोता कैसे करले हम