ପ୍ରେମ ସହ ବିରହ ଅଛି, ଦିନ ସହ ରାତି ଯେପରି। ଆଶା କରି ବସିଛ ତୁମେ, ଦୁଃଖ ବିନା ସୁଖ କିପରି ? କବି ଇନାୟତ ଅଲୀ

ପିଇଲେ ବି ମୃତ୍ୟୁ ନ ପିଇଲେ ମୃତ୍ୟୁ, ପାଣିରେ ମିଶିଛି ଅନ୍ୟାୟ ର ବିଷ, ଯୋଜନାରେ ବିତି ଗଲାଣି ଯେ ରାତି, ପୂରଣ ହେଉନି ସପନ କି ନିଦ। କବି ଇନାୟତ ଅଲୀ

ପରିବାର ଛାଡ଼ି ଧନ ପାଇଁ ଗଲା, ଧନ ପାଇଁ ଦେଖ ପରିବାର ଗଲା। ସୁଖ ପାଇଁ ଧନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା, ସୁଖ ଭୋଗିବାକୁ ଆୟୁଷ ନଥିଲା। କବି ଇନାୟତ ଅଲୀ

କଳା ରାସ୍ତ କୋଳେ ତାମଶା କରୁଛି, ଭାଗ୍ୟ କୋଠା ଘରେ ଖୁସିରେ ଶୋଇଛି। ସକାଳେ ଉଠୁଛି କୃଷକ, ଶ୍ରମିକ, ମହାଜନ ଖରା ଚଢିଲେ ଉଠୁଛି। କବି ଇନାୟତ ଅଲୀ

ସମୟ କହୁଛି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରଖିଥିଲେ ସଫଳତା ପାଇ ପାରିବା ସହଜ। ଧୈର୍ଯ୍ୟ କହୁଅଛି ସଫଳତା ପାଇଁ ସମୟ ମିଳିବା ଅତି ଆବଶ୍ୟକ। କବି ଇନାୟତ ଅଲୀ