ପ୍ରକୄତିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସର୍ଜନା, ଆସ ତାର କରିବା ବନ୍ଦନା । ନେବା ତାର ସୁରକ୍ଷା ଦାଇତ୍ଵ, କରିବ ସେ ବହୁ ରୋଗୁଁ ମୁକ୍ତ ।

ଶିଶୁର ମୁଖରେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଆଭା ଓଠରେ ପୀୟୁଷ ମଧୁ, କଳରବେ ତାର ଝଙ୍କୄତ ଆହ୍ଲାଦ ସତେକି ଅପୂର୍ବ ଯାଦୁ । ************* ସଂଗୀତା ବାରିକ୍

ସମାଜରେ ବାସ କରୁଥିବା ଯେଉଁ ମାନବ ଯଦି ପ୍ରକୄତି ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ କରେ ବିବେକଶୂନ୍ୟ ହୋଇ ଅପକର୍ମ କରେ, ସେ ବନ୍ୟଜୀବ ଠାରୁ ଆହୁରି ମାରାତ୍ମକ ହୋଇଯାଏ ।

ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ଶୁଭକାମନାରେ ସୄଷ୍ଟି କର୍ମତତ୍ପର ହୋଇପଡେ । ମନରେ ଅଫୁରନ୍ତ ଉତ୍ସାହ ଜାଗେ । ********** ସଂଗୀତା ବାରିକ୍

ଅଜବ ଦୁନିଆର ଅଜବ ମଣିଷ । ସବୁବେଳେ ସମୟ ନିଅଣ୍ଟ । ଖୋଜି ହେଉଥାଏ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଅଧିକ ମିଳି ଯାଆନ୍ତା କି । ଆଉ ଦିନଟିଏ ଅଧିକ ମିଳିଗଲେ ପୁଣି ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପଡେ ସେହି ଦିନର କାର୍ଯ୍ୟସୂଚୀର ଅଟକଳକୁ ନେଇ ।

ଜ୍ଞାନ ଓ ବିଜ୍ଞାନ, ଗୋଟିଏ ବିନା ଆରଟି ସତେ ଯେପରି ସତ୍ତାହୀନ । ********* ସଂଗୀତା ବାରିକ୍

ଜ୍ଞାନର ଗନ୍ତାଘର ସିଏ, ମନକୁ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ କରେ ଜୀବନରେ ଯେ ସୁପଥ ଦେଖାଏ ସେ ବହି ବିନା ଆଉ କିଏ ହୋଇପାରେ । ************* ସଂଗୀତା ବାରିକ୍

ଜୀଅନ୍ତା ମଣିଷ ମନରେ ଭୁତ ସବାର ହେଲେ ସେ ବିବେକକୁ ଶୁଣେନି, ଦୁଷ୍ଟ ମଣିଷ ମଲାପରେବି ତା ପ୍ରକୄତି ଛାଡେନି । ************** ସଂଗୀତା ବାରିକ୍

ସଂସାର ହାଟରୁ କିଣାକିଣି କରି ଯେବେ ଫେରି ଯାଉ ଶ୍ମଶାନ ପଥେ, ସମସ୍ତ ବସ୍ତୁକୁ ଜଗତରେ ଛାଡି ଧର୍ମ ନେଇ ଯାଉ ଆମରି ସାଥେ । ********* ସଂଗୀତା ବାରିକ୍