જીવન એક પુષ્પ છે અને પ્રેમ તેની સુવાસ છે

ભૂલ શોધવાની શરૂઆત તમારા પોતાનાથી કરો

બીજાના દોષ જોવાથી ના આપણું ભલું થાય છે ના બીજાનું

પુસ્તક એ સમયના સાગરમાં દીવાદાંડી સમાન છે

શબ્દ શણગારી પણ દે અને સળગાવી પણ દે

સાફ અંતરથી સુંવાળું ઓશિકું બીજું કોઈ નથી

ચિંતા એ મુસીબતનું મુદત પહેલે ચૂકવેલું વ્યાજ છે

માનવીની માનવતા તેના વિવેકથી ઓળખાય છે

બંધ પડી રહેલું પુસ્તક કાગળના ઢગલાં જેવું છે