ప్రాణం లేని ఓ గులాబీ

రవి కిరణం కడలి పై నుండి

కనుమరుగవుతున్న వేళ....

అలలన్నీ ఎగసి పడుతున్నాయి...

కడలి ఒడ్డున ఒంటరిగా కూర్చొని.....

జీవం లేని చిరుమందహాసంతో.....సంధ్యా సమయాన్ని ఆస్వాదిస్తుంది ఆమె.....

నల్లని కురులు....కాటుక కన్నులు....మృదువైన ఆమె చేతులపై ఎర్రని పారాణి.....నవ వధువులా.....ఉన్న 

చంద్రబింబం లాంటి ఆమె మోము....గులాబీ లాంటి ఎర్రని పెదవులపై.....కన్నీటి ఛాయలతో కలిసిన ప్రాణంలేని చిన్న చిరునవ్వు వెరసి అపరంజి లా కనబడుతుంది......

కను రెప్పలపై తడి....చూపుని మసక మసకగా చేస్తున్న..... సూటిగా......

వెనుతిరుగుతున్న ఆ సూర్యుడినే చూస్తూ ఉంది ఆమె.....

ఎర్రని గులాబీ లా అందంగా ఉన్న తన జీవితం.....

మిగిల్చిన చివరి జ్ఞాపకం....తన చేతిలో బంధించింది ఆమె.....

ఆమె మదిలో లావా లా ఎగసిపడుతున్న బాధను 

నిలువరించలేక....చేతిలోని ఎర్రని గులాబీ పై ప్రదర్శిస్తుంది...

ఫలితంగా....ఆమె ఎర్రని పారాణి చేతులు అరుణ వర్ణం లోకి మారాయి.......ఐనా తన బాధ తీరలేదు అన్నట్టుగా కళ్ళలో నుండి కన్నీళ్లు రాలుతున్నాయి.......

" అమ్మా " అన్న తన ఐదేళ్ళ కొడుకు పిలుపుతో అలలా పొంగుతున్న ఆలోచనలకు...అడ్డుకట్ట వేసి.......

వెంటనే లేచి...కన్నీళ్లు తుడుచుకుని......తమ ప్రేమకు ప్రతిరూపం అయిన 

తన కొడుకు సూర్య పిలుపు వినిపించిన దిశగా తన పయనం సాగింది.......

----------------------------------------------------------------------

పురి విప్పిన వెన్నెల......

పుడమి పై నాట్యం చేస్తున్నట్టు.....వెన్నెల విరజిమ్ముతుంది.....

పున్నమి వెలుగుల్లో.......కడలి పై కెరటాలు తీరం చేరాలని 

ఆశ పడుతున్నాయి.......

కడలి ఒడ్డున ఒంటరిగా.......నిరీక్షిస్తుంది........

ప్రాణం లేని ఓ గులాబీ