నివేదన...

ఎన్ని కాళరాత్రులిచ్చానో 

నా స్వప్నాలకి...

నిన్ను రప్పించేందుకు రుసుముగా...

తీరని ఆరాటమే..

తీపికలల తీరం చేరాలని కలతల సుడిలో చిక్కిన కన్నులది...

ప్రతి రేయికీ అలసటే

నా కళ్ళకి...

నీ కళలు చూపే కలల లోకాల దారులు చూపుతూ...

నీకై ఎదురు చూస్తూ కలలు కంటున్నా 

నా రెప్పలు పడే నొప్పులు నీకెలా తెలుస్తాయి...

కలలోనైన కానరాని నీకోసం

మనసు పడే వేదన నీకెలా చెప్పేది?

గుండె సవ్వడులతోనే మనమధ్యనున్న

నిశ్శబ్దాన్ని 

భేదించే ప్రయత్నంలో

తలమునకలౌతున్నా...

ఆశబ్దం ఎదలోనున్న నీకు

నిద్రాభంగమౌతుందని భయమోపక్క వేధిస్తోంది...

అందుకే ....నిశ్శబ్దంగానే 

నీ ఆరాధన...

సవ్వడి లేకుండానే 

నామది నీకు నివేదన...

ఇదే నా నిశ్శబ్ద నివేదన!!