Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer
Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer

ଓଡିଆ ଶିଶୁ ଗପ

Children

2  

ଓଡିଆ ଶିଶୁ ଗପ

Children

ଭାଗ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ

ଭାଗ୍ୟକୁ ବିଶ୍ୱାସ

3 mins
7.4K


ଭାଗ୍ୟପୁରୀ ନାମକ ଏକ ରାଜ୍ୟ ଥିଲା । ସେହି ରାଜ୍ୟରେ ସୋମିଳକ ନାମରେ ଜଣେ ତନ୍ତ୍ରୀ ବାସ କରୁଥିଲେ । ବିଚରା ଖୁବ୍ ଦରିଦ୍ର ଥିଲା । ପ୍ରତିଦିନ ହାଡ଼ଭଙ୍ଗା ପରିଶ୍ରମ କରି ସେ ଲୁଗା ବୁଣେ । ଏଥିରୁ ଯାହା ପାରିଶ୍ରମିକ ପାଏ ସେହିଥିରେ ହିଁ ସୁଖ ଦୁଃଖରେ ପରିବାର ପ୍ରତିପୋଷଣ କରେ । କିନ୍ତୁ ସେ ଯେତିକି ପରିଶ୍ରମ କରେ ସେତିକି ପରିଶ୍ରମେରେ ତାର ସାଙ୍ଗମାନେ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ରୋଜଗାର କରିବା ଦେଖି ଦିନେ ତା’ ସ୍ତ୍ରୀ କହିଲା – ଏହି ରୋଜଗାରରେ ଆମ ପରିବାର ଆଉ ସୁଖରେ ରହିବାର ଯୋଗ ଦେଖାଯାଉ ନାହିଁ । କାରଣ ତୁମେ ତ ଦେଖୁଛ ଆମର ଯେତିକି ରୋଜଗାର ସେଥିରେ ଆମେ ଯାଇତାଇ ଚଳିବା । ଅଧିକା ପଇସାଟିଏ ବଳୁନାହିଁ ଯେ ମୋ ଛୁଆପିଲା ଟିକେ ଆନନ୍ଦରେ କ’ଣ କିଛି କରନ୍ତେ । ସେଥିଲାଗି କହୁଥିଲି ଏ କାମକୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମୁଁ ବିଦେଶ ଯାଆନ୍ତି । ବିଦେଶ ଗଲେ ସେଠାରେ ଦୁଇ ପଇସା ଭଲ ରୋଜଗାର ହୁଅନ୍ତା । ଘର ଖର୍ଚ୍ଚ ଯାଇ ପଇସା ତ ବଳନ୍ତା । ମୋ ଛୁଆ ଖୁସିରେ ଚଳନ୍ତେ ।

ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ଏକଥା ଶୁଣି ସ୍ତ୍ରୀ ବୁଝାଇ କହିଲେ – ଯାହା ଯେତେବେଳେ ଆମ ଭାଗ୍ୟରେ ଥିବ ଆମକୁ ତାହା ହିଁ ତ ଭୋଗ ହେବ । ଏଥିରେ ଅଧିକା ଆଶା କରି କି ଲାଭ ହେବ । ଯେତେବେଳେ ବିଧାତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହୋଇନାହିଁ ସେତେବେଳେ ଆମେ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ମଧ୍ୟ ଭାଗ୍ୟ ବଦଳିବ ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ଯେଉଁ କର୍ମ ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ହିଁ ହେଉଛି ଆମ ଭାଗ୍ୟର ଫଳ । ସେଥିରେ ତ ଆମ ପେଟ ପୁରୁନି । ପୁଣି ଏକର୍ମ ଛାଡ଼ି ବିଦେଶ ଗଲେ ଆଉ ଅଧିକ କି ରୋଜଗାର କରିବ । ମୋ କଥାମାନ, ଯେଉଁ କାମ ପାଇଁ ଆମକୁ ଈଶ୍ୱର ପଠାଇଛନ୍ତି ସେହି କାମ କର ।

ସ୍ତ୍ରୀ ଏତେକଥା ବୁଝାଇଲେ ସିନା ହେଲେ ସ୍ୱାମୀ ସେ କଥାକୁ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ । ଯାହା ସେ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ ତାହାହିଁ କଲେ । ତନ୍ତ ବୁଣା କାମ ଛାଡ଼ି ସେ ବିଦେଶକୁ ଗଲେ ଅଧିକା ଧନ ରୋଜଗାର କରିବା ପାଇଁ ।

ସତକୁ ସତ ବିଦେଶ ଯାଇ ବିଚରା ବହୁତ ଧନ ରୋଜଗାର କଲା । ଏତେ ଅଧିକ ରୋଜଗାର ହେଲା ଯେ ଅଳ୍ପ କେଇଟା ଦିନରେ ସମସ୍ତ ରୋଜଗାର ଧନକୁ ଧରି ଗ୍ରାମକୁ ଫେରିଲା । ଚଲା ରାସ୍ତା, ଚାଲି ଚାଲି ଆସିବା ମଧ୍ୟରେ ରାସ୍ତାରେ ରାତ୍ରି ହୋଇଗଲା । ଚାଲି ଚାଲି ବିଚରା ତନ୍ତୀ ଥକି ପଡିଥାଏ । ଥକ୍କା ମେଣ୍ଟାଇବା ଲାଗି ସେ ସେହି ରାସ୍ତାରେ ଏକ ଗଛ ଥିଲା ସେହି ଗଛ ମୂଳେ ଟିକେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା । ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଯିବାରୁ ଉଠି ଘରକୁ ଆସିବାକୁ ବାହାରି ପଡ଼ନ୍ତେ ସେ ତାର ଗଣ୍ଠିଲି ଖୋଲି ଦେଖନ୍ତି ଯେ ଗଣ୍ଠିଲିରେ ଆଉ ଟଙ୍କା ନାହିଁ । ସବୁ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇଯାଇଛି ।

ଏକଥା ଦେଖି ତନ୍ତି ମନରେ ଖୁବ୍ ଦୁଃଖ ହେଲା । ଖାଲି ହାତରେ ସେ ବା କିପରି ଘରକୁ ଫେରିବ? ସେଇଠୁ ସେ ଆଉ ଘରକୁ ନଫେରି ପୁଣି ବିଦେଶ ଫେରିଗଲା । ଏଥର ବିଦେଶ ଯାଇ ଆଗଠାରୁ ଆହୁରି ଅନେକ ଅଧିକ ଧନ ରୋଜଗାର କରି ତାହାକୁ ଗଣ୍ଠିଲି ମଧ୍ୟରେ ଭଲ ଭାବରେ ବାନ୍ଧିବୁନ୍ଧି ରଖିଲା । ତା’ପରେ ଘରକୁ ଚାଲିଲା । ସେହିପରି ଚାଲି ଚାଲି ଆସୁଥାଏ ଗାଁକୁ । ରାସ୍ତାରେ ରାତ୍ରି ହେବାରୁ ସେ ପୁଣି ଗୋଟିଏ ଗଛମୂଳେ ବସି ଥକ୍କା ମାରିଲା । ବସୁ ବସୁ ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିବାରୁ ସେଠାରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲା ।

ତା’ପରେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବାରୁ ସେ ଉଠିଲା ଏଥର ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ଯାଇ ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚିବ । ସେଥିଲାଗି ଗଣ୍ଠିଲିକୁ ଭଲ ଭାବରେ ବନ୍ଧାବନ୍ଧି କରି ଦେଖିବା ବେଳକୁ ଗଣ୍ଠିଲିରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ପଇସା ନାହିଁ । ଏଥର ତନ୍ତୀ ମୁଣ୍ଡିରେ ହାତଦେଇ ବସି କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ଏତିକିବେଳେ ଅତି ନିକଟରେ ଦୁଇଜଣ ତାରି ବିଷୟରେ କଥା ହେଉଥିବାର ଶୁଣିଲା । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କହୁଛନ୍ତି – ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ତ ଜାଣିଛ ବିଚରା ତନ୍ତୀ ଯେତେ ଯାହା ଖଟିଲେ ମଧ୍ୟ ତା’ ଭାଗ୍ୟରେ ମୁଠାଏ ଭାତ ନ ଦେଲେ ଖଣ୍ଡିଏ ରୁଟି ମିଳିଥାଏ । ତେବେ ଏପରି ଲୋକକୁ ତୁମେ ଏତେ ଧନ ଦେଲ କାହିଁକି?


Rate this content
Log in

Similar oriya story from Children