★ରାଣୀ★

ମୋ' ସୁନା !

ଧନ ମୋ'ର !

ମାନିଯା ଥରେ ରାଣୀ କରି ରଖିନେବି ତୋ'ତେ !

ଏମିତିକା ସମ୍ବୋଧନ କରି ଲୋକଟା ଯେବେ ହିତାହିତ ହଜାଏ , ସେ' ଜାଣିନିଏ ଯେ' ବିଚରା ପ୍ରେମମଗ୍ନ ହୋଇସାରିଛି । ଏଥର ନିଜକୁ ଲୋକଟା ପାଖରେ ବାଢିଦିଏ ଆଉଟିକେ!

ପାଇବାରେ କ'ଣ ଗୋଟେ ଥାଏଯେ' ?

ସବୁ ସୁଖ ତ ଦେଇଦେବାରେ । କେତେବା , ଏତକ ସାରା ଜୀବନରେ ଭୋଗି ପାରନ୍ତି ???

ଲୋକଟା ଆଉରି ଲୁଟିନେବାକୁ ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଏ ।

ଏହାଦେଖି ସେ' ସତକୁସତ ରାଣୀ ପାଲଟିଯାଏ । ରାଣୀ ସୁଲଭ ଭଙ୍ଗୀରେ ଲୋକଟାକୁ ହୁକୁମ୍ ଝାଡେ -

- କହ କେବେ ରାଣୀକରି ନେବୁ ମୋତେ ?

ଏଇତକ କଥାରେ ସିଙ୍କୁଡିଯାଏ ପୁରୁଷାକାର । ସତେକି ଅଗ୍ନିରେ ପାଣିମୁନ୍ଦେ ଢାଳିଦେଲା ଦଇବ । ଚାଉଁକରି ଉଠିପଡେ ମଣିଷ । ତରତରରେ ନିଜକୁ ସଜାଡି ଲୋକଟା ବାହାରିଯିବାବେଳେ , ରାଣୀ ଠାଣୀରେ ସେ' ହସିକୁହେ -

- ମୁର୍ଖ! ମୁଁ ତ ଆଜନ୍ମ ରାଣୀ ମୋ' ପରିଧିର । ତୁ' ଟା' ଯାହା ରଜାଟିଏ ହେବାକୁ ଅଯୋଗ୍ୟ । ହା ହା ହା ...

@ ଅମୀୟ ବେଜ୍