ଜହ୍ନମାମୁଁ -193

ଯାଦୁ ମହଲ - ୪

ତା’ପରେ ବାଚସ୍ପତିଙ୍କ କଥା ଅନୁସାରେ ସମସ୍ତ କିଛି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଲା । ବିଶ୍ରାମ ମହଲ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ସଫା ହେଲା । ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ଘନିଷ୍ଠ ପରିଚାରିକା କମଳାବାଈ ସେଠାରେ ରହିବାର ସ୍ଥିର ହେଲା । ରାଣୀଙ୍କର ବି କମଳାବାଈ ଉପରେ ପ୍ରଗାଢ ବିଶ୍ୱାସ ଥାଏ । ଖାଦ୍ୟ ପାନୀୟ ବିଷୟରେ ରାନ୍ଧୁଣିଆକୁ ଖୁବ୍ ସତର୍କ ହେବାକୁ ହେଲା । ତାହା ପ୍ରତିଦିନ ରାଜମହଲରୁ ପଠା ହେଉଥିଲା ।

ବାଚସ୍ପତିଙ୍କ କଥା ଅନୁସାରେ ଠିକ୍ ଅଧରାତିରେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କୁ ପାଲିଙ୍କିରେ ବସାଇ ନେଇଗଲେ । ରାଜା ରାଣୀ ରାଜନଅରର ମୁଖ୍ୟ ଦ୍ୱାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସି ଝିଅକୁ ବିଦାୟ ଦେଇ ଗଲେ । କମଳାବାଈ ସହିତ ଆଉ ଦୁଇଟି ପରିଚାରିକା ସରୋବର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଇ ବିଦାୟ ଦେଇ ଫେରି ଆସିଲେ ।

ନୌକା ତ ଆଗରୁ ରଖା ହୋଇଥିଲା । ତହିଁରେ ରାଜକୁମାରୀ ଓ କମଳାବାଈ ଗଲେ । ନୌକା ବିଶ୍ରାମ ମହଲର ପାହାଚ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଲା ଓ ସେଠାରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡି ତାହା ଫେରି ଆସିଲା । ଅନ୍ୟ ପରିଚାରିକାଙ୍କୁ ଖବର ଦିଆଗଲା ଯେ ସେମାନେ ସେଠାରେ ଭଲରେ ପହଁଚିଛନ୍ତି ।

ରାଜାରାଣୀ ନିଜର ଝିଅକୁ ଦୂରକୁ ପଠାଇ ଦେଇ ବହୁତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ । କିନ୍ତୁ ଆଉ କ’ଣ ବା କରାଯାଇପାରେ । କେବଳ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଏହି ଦେଉଥା’ନ୍ତି କି ଏହା ପରେ ଭଲ ସମୟ ଆସିବ । ସେଥିପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିବା ବ୍ୟତୀତ ଆମ ପାଖରେ ଆଉ ଅନ୍ୟ କିଛିବି ଉପାୟ ନାହିଁ ।

ପ୍ରଜାଙ୍କୁ କୁହାଗଲା ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ଯେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ଅସୁସ୍ଥତା ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ କେହି ମଧ୍ୟ ଦେଖିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ରାଜକୁମାରୀ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ସୁସ୍ଥ ହେବେ ସେ ସେତେ ଶୀଘ୍ର ପ୍ରଜାଙ୍କୁ ଭେଟିବେ ଓ ଆସନ୍ତା ବର୍ଷ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ବହୁତ ଆଡମ୍ବର ସହକାରେ ପାଳନ କରାଯିବ । ତେଣୁ ପ୍ରଜାମାନେ ଅଯଥା ବ୍ୟସ୍ତ ନ ହୋଇ ତାଙ୍କ କାମରେ ସେମାନେ ଲାଗନ୍ତୁ । ତା’ପରେ ସମଗ୍ର ରାଜ୍ୟରେ ସବୁ କିଛି ଶାନ୍ତ ମନେ ହେଲା ।

କିନ୍ତୁ ହଠାତ୍ ଦିନେ ସକାଳୁ ଖବର ମିଳିଲା ଯେ ରାଜକୁମାରୀ ସାରସ ସରୋବରର ବିଶ୍ରାମ ମହଲରୁ କୁଆଡେ ଚାଲିଯାଇଛନ୍ତି, ଅର୍ଥାତ୍ ସେ କେଉଁଠି ହେଲେ ବି ମିଳୁ ନାହାଁନ୍ତି । ଏ ଖବର ପାଇ ରାଜା ରାଣୀ ତ ମୂର୍ଚ୍ଛାପ୍ରାୟ ହୋଇ ପଡିଲେ । ଏଣେ ରାଜ୍ୟ ସାରା ଲୋକେ ବି ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ପଡିଲେ ।

ବିଶେଷ ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ:- କେତେକ କାହାଣୀ ମନୋରଞ୍ଜନ ଏବଂ ନୀତି ଶିକ୍ଷା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟରେ କେବଳ ମନଗଢା ବା କଳ୍ପନା ଭାବଧାରା ଦ୍ୱାରାହିଁ ପ୍ରତିବେସିତ। କିଛି କାହାଣୀରେ କିଛି ମାତ୍ରାରେ ସତ୍ୟତା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ମନଗଢା କଥା ଦ୍ୱାରା ବର୍ଣ୍ଣିତ ଏବଂ ବଢ଼େଇ ଚଢେଇ ଲିଖିତ । ଯଦି କୌଣସି କାହାଣୀରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆଧାର ନଥାଏ ତାକୁ ସତ୍ୟ ମାନିବା ଅନୁଚିତ୍। ଅନ୍ୟ କେତେକ କାହାଣୀ ମନୋରଞ୍ଜନ ଏବଂ ନୀତି ଶିକ୍ଷା ଉବ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଗୁଡିକ ଜାତି, ଅନ୍ଧବିଶ୍ୱାସ, ତର୍କ ହୀନତା, ଧର୍ମ ଓ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ପ୍ରଚାର ଉଦ୍ଧେଶ୍ୟରେ ଲିଖିତ ଧୁର୍ତ୍ତ ଗପ ତେଣୁ ତାକୁ ସତ୍ୟ ମାନିବା ଅନୁଚିତ୍ । ଯଦି କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିର କାଳ୍ପନିକସ୍ତର ବାସ୍ତବିକତା ସହ ମେଳନଖାଏ ଏବଂ ଅନ୍ଧବିସ୍ଵାଶର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଅଜ୍ଞାନତାର ଜନନୀ ହୁଏ ତେବେ ଏହାକୁ ମାନସିକ ବିକୃତତା କୁହାଯାଏ ।