ବର୍ଷା ଓ ବାଦଲ

ବର୍ଷା ଓ ବାଦଲ୍

ସାଥୀହରା ହୋଇ ଏକା ଏକା ଘୂରି ବୁଲୁଥିବାବେଳେ ଦିନେ ବାଦଲ୍‌ର ଦେଖା ହୁଏ ବର୍ଷା ସାଥୀରେ । ବର୍ଷା ଆଖିରେ ଲୁହ ଦେଖି ସେ ଜାଣିବାକୁ ଚାହେଁ ତା’ ଲୁହର କାହାଣୀ । ବର୍ଷା ବି ନିର୍ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ କହିଦିଏ ନିଜ ଦୁଃଖଭରା ଅତୀତକୁ ବାଦଲ୍ ଆଗରେ । ବାଦଲ୍‌ର ହୃଦୟ ତରଳିଯାଏ ବର୍ଷାର କାହାଣୀ ଶୁଣି । ବର୍ଷା ନିଜ କୋହ ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ମଥା ରଖେ ବାଦଲର ଛାତିରେ । ବାଦଲ୍ ଆଶ୍ଵାସନା ଦିଏ ତା’ ମଥା ଉପରେ ହାତ ରଖି । ବର୍ଷାକୁ ବୋଧେ ନିରାପଦ ଲାଗେ ବାଦଲର ଛାତିଟା । ସେ ଜାବୁଡି ଧରେ ବାଦଲକୁ । ବାଦଲ୍ ବି ଜାବୁଡିଧରେ ବର୍ଷାକୁ ।

• “ବାଦଲ୍ , ତୁମେ ମୋତେ କେବେ ନିଜଠୁ ଦୂରେଇଦେବନି ତ ?”
• “ନା କେବେ ନୁହେଁ ” ବାଦଲ ବର୍ଷାର ଲୁହ ପୋଛୁ ପୋଛୁ କହେ  “ଆଉ ତମେ?”

ବର୍ଷା କିଛି ନ କହି ଚୁପ୍ ରହେ ।

• “କିଛି କହିଲନି ଯେ?” ବାଦଲ୍ ଆଉଥରେ ପଚାରେ ।
• “ଜାଣିନି ” ଉଦାସ ଦିଶେ ବର୍ଷାର ଚେହେରା ।

ବାଦଲ ଆଉ ଅଧିକା କିଛି ପଚାରେନି ବର୍ଷାକୁ ତା’ ଶୁଖିଲା ମୁଁହଟାକୁ ଦେଖି ।

ଏମିତି ସମୟ ଗଡିଚାଲେ । ହସି ଖେଳି ସମୟ ବିତିଯାଉଥାଏ ଦୁହିଁଙ୍କର । ଶରତ, ହେମନ୍ତ, ଶୀତ ଯାଇ ଋତୁରାଜ ବସନ୍ତଙ୍କର ଧରାପୃଷ୍ଠରେ ଆଗମନ ହୁଏ । ଆମ୍ବ ବଉଳର ବାସ୍ନାରେ ମହକିଯାଏ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ । କୋଇଲିର କୁହୁତାନ ଶୁଣି ମନ ଅସ୍ଥିର ହୁଏ ବର୍ଷାର ।

• ମୁଁ କୋଇଲି ଦେଖିବି 
• ସେଥିପାଇଁ ତ ତୁମକୁ... ନା ବର୍ଷା ମୁଁ ତୁମକୁ ଛାଡିପାରିବିନି ” ବାଦଲ ପ୍ରତିବାଦ କରେ 

ବାଦଲ୍ ତା’କୁ ନେଇ ଚାଲିଯାଏ ଦୂର କେଉଁ ରାଇଜକୁ , ଯେଉଁଠି ନା ଥାଏ କୋଇଲି ନା ଆମ୍ବ ବଉଳର ବାସ୍ନା ଥାଆନ୍ତି ତ ଖାଲି ବାଦଲ୍ ଓ ବର୍ଷା ଦୁହେଁ ସାଥିହୋଇ ବହୁତ ମଜାକରନ୍ତି ସେଠି ।ସମୟ ଗଡିଚାଲେ । ଶେଷରେ ଦୁହେଁ ଫେରନ୍ତି ସେଇ ପୁରୁଣା ଯାଗାକୁ ଯେଉଁଠି ଦେଖାହୋଇଥିଲା ଦୁହିଁଙ୍କର ବହୁତ ଖୁସି ଥାଏ ବାଦଲ୍ ବର୍ଷା ଭଳି ସାଥୀଟିଏ ପାଇ କିନ୍ତୁ ବର୍ଷା ଖୁସି ନଥାଏ ।

ଇତି ମଧ୍ୟରେ ବର୍ଷାଦିନ ଆସିଯାଇଥାଏ । ମୌସୁମୀର ଆଗମନ ହୋଇସାରିଥାଏ । ବର୍ଷା ଆହୁରି ଆହୁରି ଶୁଖିଲା ଦିଶୁଥାଏ । ବାଦଲ୍ ଆହୁରି ଆହୁରି ଉତ୍‌ଫୁଲିତ ଦେଖାଯାଉଥାଏ ।

ହଠାତ୍ ଦିନେ ସୁନାମୀ ଆସେ ବାଦଲ୍ ଜୀବନରେ...

• “କୁଆଡେ ଯାଉଛ ବର୍ଷା?”
• “ମୋତେ ଯିବାକୁ ହେବ...”
• “କିନ୍ତୁ କୁଆଡେ?”
• ତୁମର ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ମୁଁ ବାଧ୍ୟ ନୁହେଁ, ବାଦଲ୍ 

ବାଦଲ୍ ଚୁପ୍ ହେଇଯାଏ । ତା’କୁ ବିଶ୍ଵାସ ହୁଏନା ।

• ଇଏ କ’ଣ ସେଇ ବର୍ଷା ? ସେ ନିଜକୁ ନିଜେ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ।
• ମୋ ଠୁ ଆହୁରି ଭଲ ସାଥୀ ତୁମକୁ ମିଳିଯିବ ବାଦଲ୍ ” କହି କୁଣ୍ଢେଇଧରେ ସେ ବାଦଲକୁ ।

କିନ୍ତୁ ବାଦଲ ସେମିତି ଠିଆହୋଇଥାଏ ନିର୍ବିକାର ଭାବରେ । ବର୍ଷା ଚାଲିଯାଏ ମୌସୁମୀ ସାଥୀରେ । ଏକା ରହିଯାଏ ବାଦଲ୍ । ଆଗଭଳି ବହୁତ ଏକାକୀ ଅନୁଭବ କରେ ସେ ।ଚାପି ରଖି ପାରେନା ନିଜ ଅନ୍ତରର ଦୁଃଖକୁ । ଚିତ୍କାର କରେ ସେ ବହୁତ ଜୋରରେ । ବାଦଲ୍‌ର ଚିତ୍କାର ଶୁଣିପାରେ ବର୍ଷା , କିନ୍ତୁ ପଛକୁ ଫେରି ଯାଇପାରେନା ବାଦଲ୍ ପାଖକୁ । ଟପ୍ ଟପ୍ ହୋଇ ଲୁହ ଗଡିପଡେ ତା’ ଆଖିରୁ , ବର୍ଷାର ଲୁହରେ ଓଦା ହେଇଯାଏ ସାରା ପୃଥିବୀ ।