ଶୁଆ ଶାରୀ କଥା - ୧୧

ରାଜା ମଦନ ପାଳ କଥା

ଚନ୍ଦ୍ରପୁର ନାମକ ନଗରରେ ଚକ୍ରଦତ ନାମକ ରାଜା ରାଜୁତି କରୁଥିଲେ । କୌଣସି କାରଣ ବଶତଃ ସେ ନିଜ ପୁତ୍ର ମଦନପାଳକୁ ରାଜ୍ୟରୁ ବାହାର କରି ଦେଲେ । ରାସ୍ତାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ କିଛି ଟଙ୍କା ଓ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଅଳଙ୍କାର ଦେଇଥାନ୍ତି । ପୁତ୍ର ପିତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳି ସେଠାରୁ ବାହାରି ଗଲା । କେତେ ଦିନ ପରେ ଜଣେ ସାଧୁ ଆଶ୍ରମରେ ଯାଇ ପହଁଚିଲା । ସାଧୁଙ୍କୁ ନିଜର ପରିଚୟ ଦେଲା । ମହାତ୍ମା ରାଜ କୁମାରଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କଲା । ଭବିଷ୍ୟତରେ କାମରେ ଲାଗିଲା ଭଳି ଚାରି ଗୋଟି କଥା କହିଲେ ।

ସାଧୁ କହିଲେ, ବେଟା ବିଦେଶରେ ଏଇ ଚାରି ଗୋଟି କଥା ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଥିବୁ । ତେବେ ବିପଦରେ ପଡିବୁ ନାହିଁ ।

୧) ଏକା ଏକା ବାଟ ଚାଲିବୁ ନାହିଁ । ପାଖରେ ସାଥି ରଖି ଥିବୁ ।

୨) ଖାଇବା ଅନ୍ନକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଖାଇବୁ ।

୩) ପରା ହୋଇଥିବା ଶେଯକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଶୋଇବୁ ।

୪) ଶତ୍ରୁର କବଳରେ ପଡିଗଲେ ଅଧୈର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଯିବୁନି ।

ମଦନ ପାଳ ସାଧୁଙ୍କ ମୁହଁରୁ ଏହି ଚାରି କଥା ଶୁଣି ଆଗେଇ ଗଲେ । ଏମିତି ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଘୋର ଜଙ୍ଗଲରେ ପହଁଚିଲେ । ଆକାଶରେ ଚିଲଟିଏ ଉଡୁ ଥିଲା । ତା ପଞ୍ଝାରେ ଥିଲା କଇଁଛ ଛୁଆଟିଏ । କେମିତି ଅସତର୍କ ହେବାରୁ ତାହା ତଳକୁ ଢାଳି ପଡିଲା । ମଦନ ପାଳ ସେଇ କଇଁଛଟିକୁ ଉଠାଇ ନିଜ ମୁଣିରେ ସାଇତି ରଖିଲା ପୁଣି ଆଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଲା । ଏମିତି ଚାଲୁ ଚାଲୁ କେତେ ଦିନ ବିତି ଗଲା । ପୁଣି ଏକ ଜଙ୍ଗଲରେ ପହଁଚିଲା । ସେଠି ଏକ ବଡ ପୋଖରୀ ଥିଲା । ଖାଇ ରାସ୍ତା କଡରେ ଥିବା ଅଶ୍ୱତ୍ଥ ଗଛ ଛାଇରେ ଶୋଇ ଗଲା । ସେଇ ଗଛ ଉପରେ ଗୋଟିଏ ସାପ ରହୁଥାଏ । ତାର ସାଥି ହୋଇ ଥାଏ କାଉଟିଏ । ସେ ଦୁହିଁଙ୍କର ଅଭ୍ୟାସ ହେଉଛି ଗଛ ତଳେ ଯଦି କେହି ବାଟୋଇ ଶୋଇବେ ତେବେ ସାପ ଚୁପ୍ କରି ଆସି କାମୁଡି ଦିଏ ଆଉ କାଉ ବାଟୋଇର ଆଖି କଣା କରି ଦିଏ ।

ମଦନ ପାଳ ତ ସେହି ଅଶ୍ୱତ୍ଥ ଗଛ ତଳେ କ୍ଳାନ୍ତ ହୋଇ ଶୋଇ ଥାଏ । ସାପ ଗଛରୁ ବାହାରି ଆସି କାମୁଡି ଦେଲା ଓ ସରସର ହୋଇ ଗଛ ଉପରେ ଚଢି ଗଲା । ଏଇ ସୁଯୋଗ ନେଇ କାଉ ଉଡି ଉଡି ଆସି ମଦନ ପାଳ ଆଖି କଣା କରିଦେବା ପାଇଁ ପହଁଚି ଗଲା । ଏହି ସମୟରେ ଖୋଲା ଝୁଲା ମୁଣିରୁ କଇଁଛ ବାହାରି ଆସି କାଉର ଥଂଟକୁ କାମୁଡି ଧରିଲା ସାପ ଦେଖିଲା ବନ୍ଧୁ କାଉ ବିପଦରେ । ସାପ ଆସି କଇଁଛକୁ ଦଂଶନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସାପ ଯେମିତି ଫଣା ମାରୁ ଥାଏ, କଇଁଛ ସେମିତି ଖୋଳ ଭିତରେ ପଶି ଯାଉ ଥାଏ । ଏମିତି ଆଠ ଦଶ ଥର ଫଣା ମାରିବା ପରେ ସାପ ହାଲିଆ ହୋଇ ଗଲା । ଶେଷରେ ସାପ ହାରି ଗଲା ବିନତୀ ଭାବେ କଇଁଛକୁ କହିଲା, କଇଁଛ ଭାଇ ମୋ ସାଙ୍ଗକୁ ଛାଡି ଦିଅ । ମୁଁ ତୋ ମାଲିକର ଘା’ରେ ଆଉ ଥରେ ଫଣା ମାରି ବଂଚାଇ ଦେଉଛି । ସାପ ମଧ୍ୟ ସେଇଆ କଲା ।

ସାପ ପୁଣି ବିଷ ଶୋଷି ନେବାରୁ ମଦନ ପାଳ ନିଦରୁ ଉଠିଲା ଭଳି ଉଠି ବସିଲା । କଇଁଛ ସବୁ କଥା ପରେ ମଦନ ପାଳକୁ କହିଲା । ଏ ସବୁ କଥା ଶୁଣି ମଦନ ପାଳ କହିଲା ତମେ ମହାତ୍ମାଙ୍କର ପ୍ରଥମ କଥା ସତ ହେଲା, ସତରେ ଆମେ ଏ ଯାତ୍ରାରେ ଜଣକରୁ ଦୁଇ ଜଣ ହୋଇ ନଥିଲେ ଜୀବନ ଯାଇଥାନ୍ତା ।

ମଦନ ପାଳ ପୁଣି ଯାତ୍ରାରେ ବାହାରି ପଡିଲା । କେତେ ଦିନ ପରେ ସେ ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ପହଁଚିଲା । କଇଁଛ କହିଲା ହେ ମିଶ୍ର ! ମୋର ତ ରହିବା ସ୍ଥାନ ଆସି ପହଁଚି ଗଲା । ମୋତେ ଦୟା କରି ଅନୁମତି ଦେଲେ ମୋ ମାତା, ପିତାଙ୍କ ପାଶକୁ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତି ।

ମଦନ ପାଳ ନିଜ ବନ୍ଧୁ କଇଁଛକୁ ଅଶ୍ରୁପୂର୍ଣ୍ଣ ନୟନରେ ବିଦାୟ ଦେଲା । ତାପରେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଲା । ଘୋର ଜଙ୍ଗଲ ପଡିଲା । ସେ ଗୋଟିଏ ବୃକ୍ଷ ତଳେ ଶୋଇ ଗଲା ।

ସେଇ ଜଙ୍ଗଲରେ ଜଣେ ଠକ ରହୁ ଥାଏ । ଯାହାଙ୍କର ଚାରି ଗୋଟି ପୁଅ । ଆଉ ଦୁଇଟି ଝିଅ । ବଡ ଝିଅ ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ର ଜାଣି ଥାଏ । ସେ ଜାଣି ଗଲା ଏଠାରୁ କିଛି ଦୂରରେ ଜଣେ ମାଲ୍ଦାର୍ ବାଟୋଇ ଶୋଇଛି । ସେ ନିଜର ବାପ ଭାଇଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଆସିଲା । ମଦନ ପାଳକୁ ଧରି ଘରକୁ ନେଇ ଗଲା ।

ରାତିରେ ବିଷ ମିଶାଇ ଖାଇବାକୁ ଦେଲା । ଖାନା ଖାଇବା ବେଳେ ସାଧୁଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ଉପଦେଶ ମଦନ ପାଳର ମନେ ପଡି ଗଲା । ବିଦେଶରେ କିଏ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଦେଲେ ପ୍ରଥମେ ପଶୁକୁ ଖୁଆଇ ତାପରେ ଖାଇବ । ସେ ଲୁଚି କରି ବାହାରକୁ ଆସିଲା ହାତରେ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଆଣି କୁକୁରକୁ ଦେଇ ଦେଲା । କୁକୁର ଖାଦ୍ୟ ଖାଉ ଖାଉ ମରି ଗଲା । ମଦନ ପାଳ ସେଇ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଲା ନାହିଁ । ମନେ ମନେ ଭାବିଲା ସାଧୁଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ କଥା ବି ସତ ହେଲା ।

ତାପରେ ସେଇ ଡକାୟତ ଝିଅ କୂଅ ଭିତରେ ନିଆଁ ଜାଳି କୂଅ ଉପରେ ପୋରିହାଁ ସୁତା ଟାଣି ତା ଉପରେ ଖେଦ ପକାଇଲା । ମଦନ ପାଳକୁ ତା ଉପରେ ଶୋଇ ବାକୁ କହିଲା । ମଦନ ପାଳଙ୍କ ସାଧୁଙ୍କର ତୃତୀୟ ଉପଦେଶଟି ମନେ ପଡି ଗଲା ଯେ ପରା ହୋଇଥିବା ଶେଯକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଶୋଇବ । ସେ ଶେଯଟିକୁ ଝାଡି ଦିଏ ତ ସୁତା ଗୁଡାକ ସବୁ ଛିଡି ଗଲା । କୂଅ ଭିତରେ ଥିବା ନିଆଁ ଦାଉ ଦାଉ ହୋଇ ଦେଖା ଗଲା । ସେଇଠୁ ଉଠି ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଶେଯ ପାରି କରି ଶୋଇଲା ।

ଡକାୟତର ସାନ ଝିଅ ଯେତେ ବେଳୁ ମଦନ ପାଳକୁ ଦେଖିଛି ସେତିକି ବେଳୁ ତା ମନ ତାଠେଇଁ ଲାଖି ରହିଛି । କିନ୍ତୁ ବାପ ଭାଇଙ୍କ ଡରରେ କିଛି କହି ପାରୁ ନଥାଏ । ଏହି ସମୟରେ ସେ ଲୁଚି ଛପି ଆସି ମଦନ ପାଳ ପାଖରେ ପହଁଚିଲା । କହିଲା, ପରଦେଶୀ ମୁଁ ତମକୁ ପ୍ରଥମୁ ଦେଖିଲା ବେଳୁ ମୋ ମନ ତୁମ ନିକଟରେ ବିକି ଦେଇଛି । କ’ଣ କହିବି ମୋର କିଛି କରିବାର ଚାରା ନାହିଁ । ମୋ ଚାରି ଭାଇ ଆଉ ଭଉଣୀ ତୁମକୁ ମାରି ସବୁ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ନେଇ ଯିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି । ମୁଁ ତ ତୁମ ପ୍ରେମରେ ପଡି ଯାଇଛି । ତୁମର ମରଣ ଦେଖି ପାରିବିନି । ଚାଲ ତୁରନ୍ତ ଆମେ ଦୁହେଁ ଏଠାରୁ ପଳାଇ ଯିବା । ମୋ ବାପାଙ୍କ ପାଖରେ ଦୁଇ ଗୋଟି ଘୋଡା ଅଛି । ଗୋଟିଏ ଘୋଡା ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ଶହେ କୋଶ ଯାଏ । ଆଉ ଦ୍ୱିତୀୟ ଘୋଡାଟି ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ଷାଠିଏ କୋଶ ଯାଏ । ତମେ ଘୋଡା ଶାଳକୁ ଯାଇ ବଡ ଘୋଡାକୁ ନେଇ ଆସ । ସେଥିରେ ବସି ଆମେ ଦୁହେଁ ଉଡି ଯିବା, ଯେମିତି ଘର ଲୋକ ଆମକୁ ଧରି ପାରି ବେନି ।

ଡକାୟତ ଝିଅ ମୁହଁରୁ ଏ କଥା ଶୁଣି ମଦନ ପାଳ ଘୋଡା ଆଣିବା ପାଇଁ ଘୋଡା ଶାଳକୁ ଗଲା । ଘୋଡା ଶାଳ ଅନ୍ଧାର । ଶହେ କୋଶ ଉଡିବା ଘୋଡା ବଦଳରେ ଷାଠିଏ କୋଶ ଉଡିବା ଘୋଡାକୁ ନେଇ ଆସିଲା । ଦୁହେଁ ସେ ଘୋଡାରେ ବସି ଘରୁ ବାହାରି ଗଲେ । ଘୋଡା ଚାଲି ଚାଲି ଯେତେ ବେଳେ ଷାଠିଏ କୋଶରେ ପହଁଚି ଗଲା ସେମିତି ଅଟକି ଗଲା ।

ଘୋର ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ ଘୋଡା ଅଟକି ଯିବା ଦେଖି ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା ଦୁହେଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଲେ । ଡକାୟତର ଘର ଲୋକ ମାନେ ରାତି ପାହିବାରୁ ଦେଖିଲେ ବାଟୋଇ ନାହିଁ କି ସାନ ଝିଅ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ । ଡକାୟତ ପୁଅ ମାନେ ଭାବିଲେ ଏବେ ଯିବେ କୁଆଡେ । ସେମାନେ ଘୋଡା ଶାଳକୁ ଆସି ଦେଖି ଖୁସି ହେଲେ ବଡ ଘୋଡା ଠିଆ ହୋଇଛି । ସେମାନେ ଦୁଇ ଘଂଟା ପରେ ଜଙ୍ଗଲରେ ଯାଇ ପହଁଚି ଗଲେ । ଯେଉଁଠି ମଦନ ପାଳ, ସାନ ଝିଅ ଓ ଘୋଡା ଅଟକି ରହିଛନ୍ତି ।

ଦୂରରୁ ମଦନ ପାଳ ଘୋଡା ଚଢି ଡକାୟତ ଆସୁଥିବା ଦେଖି ପାରିଲା । ସେ ଡକାୟତ ଝିଅକୁ କହିଲା, ପ୍ରିୟା ! ଏବେ ମୋ ଜୀବନ ଗଲା । ତୁମ ବାପା ରାଗି ମାଗି ଆସି ପହଁଚି ଲାଣି ନିଶ୍ଚୟ ମୋତେ ହତ୍ୟା କରିବ ।

ଡକାୟତ ଝିଅ କହିଲା, କାହିଁକି ଏମିତି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଛ । ତୁମେ ଗଛ ଉପରେ ଚଢି ଯାଅ । ବାପା ତମକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ଗଛ ଉପରେ ଚଢିବ । ସେତିକି ବେଳେ ମୁଁ ଘୋଡା ଉପରେ ବସି ଶହେ କୋଶ ଉଡୁ ଥିବା ଘୋଡାକୁ ଗଛ ତଳକୁ ନେଇ ଆସିବି । ତମେ ଗଛ ଉପରୁ ଘୋଡା ପିଠିକୁ ଡେଇଁ ପଡିବ ଆମେ ଉଡି ଯିବା । ବାପା ସାନ ଘୋଡାକୁ ନେଇ ଆମକୁ ଆଉ ଧରି ପାରି ବେନି ।

ଏ କଥା ଶୁଣି ମଦନ ପାଳ ଗୋଟିଏ ଡେଙ୍ଗା ଗଛ ଦେଖି ଚଢି ଗଲା ଯାହାର ବହୁତ ଶାଖା ମଧ୍ୟ ଥିଲା ।

ମଦନ ପାଳ ଗଛ ଉପରେ ବସି ଥିବା ଦେଖି ଡକାୟତ ଘୋଡା ପିଠିରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଧରିବା ପାଇଁ ଗଛ ଉପରକୁ ଚଢିଲା । ସେଇ ସମୟରେ ଡକାୟତ ଝିଅ ଘୋଡା ପିଠିରେ ବସି ଗଛ ତଳେ ଆଣି ଘୋଡାକୁ ଠିଆ କରାଇ ଦେଲା । ମଦନ ପାଳ ଗଛ ଉପରୁ ଗୋଟିଏ ଡିଆଁ ମାରି ଘୋଡା ପିଠିରେ ଆସି ବସି ଗଲା । ଡକାୟତ ଝିଅ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଚାବୁକ ମାରିଛି ଘୋଡା ଏକା ଡିଆଁକେ ଛୁଟିଛି ଯେ ଛୁଟିଛି ଆସି ସହରରେ ହାଜର ହେଲା ।

ମଦନ ପାଳ ବହୁ ଦିନ ଯାଏଁ ଡକାୟତ ଝିଅ ସହିତ ଆରାମରେ ସହରରେ ରହିଲା । ଦିନେ ତାର ରାଜ୍ୟ କଥା ମନେ ପଡିଲା । ଭାବିଲା ପିତା ସିନା ରାଗରେ ମୋତେ ରାଜ୍ୟରୁ ବାହାର କରି ଦେଲେ ଏବେ ବୋଧେ ମୋତେ ଝୁରୁ ଥିବେ । ଘରକୁ ଫେରି ଯିବି କିନ୍ତୁ ମୋ ପାଇଁ କଂଟା ହେଲାଣି ଏଇ ଡକାୟତ ଝିଅ । ଏହାକୁ ନେଇ କେଉଁ ଆଡେ ଯିବି । ପିତା ଏ କଥା ଜାଣିଲେ ପୁଣି ଥରେ ରାଜ୍ୟରୁ ମୋତେ ବାହାର କରି ଦେବେ ।

ସେତେ ବେଳକୁ ଡକାୟତ ଝିଅ ନିଶ୍ଚିତରେ ଶୋଇ ଯାଇ ଥାଏ । ମଦନ ପାଳ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କରି ସେ ଝିଅକୁ ଦୁଇ ଗଡ କରି କାଟି ପକାଇଲା । ଆଉ ଯାହା ଅଳଙ୍କାର ପତ୍ର ଥିଲା ଧରି ଘରକୁ ବାହାରି ଆସିଲା ।

ଏବେ ଶାରୀ କହିଲା, ଏ ଶୁଆ ଏବେ କହିଲୁ ଡକାୟତ ଝିଅ ମଦନ ପାଳର ଜୀବନ ବଂଚାଇଲା କିନ୍ତୁ ସେଇ ବେସରମ୍ ପୁରୁଷ ତାକୁ ହତ୍ୟା କରି ଦେଲା । ଏଇଥି ପାଇଁ ପୁରୁଷକୁ ଦେଖିଲେ ମୁଁ ଘୃଣା କରେ ।

ଶୁଆ କହିଲା, ହଁ ତୁ ଠିକ୍ କହିଛୁ ।ଏବେ ମୁଁ ସ୍ତ୍ରୀ ଚରିତ୍ର କଥା କହୁଛି ଶୁଣ । ଶୁଣିଲେ ସବୁ ବଝି ପାରିବୁ ।