હું પણ એક દિવસ...

અક્ષયનું જેવું ગ્રેજ્યુએશન પૂરું થયુ કે બેરોજગારીનો રાક્ષસ તેની સામે આવી ને ઊભો છે- ત્યાં એક મિત્રએ હંગામી વ્યવસ્થા કરી આપી.

તેણે મોબાઈલમાં જોયું તો ૧૦:૩૦ થયા છે…' એઈટ... થ્રિ… ફાઈવ...' સાહેબોને જોઈને તેણે લિફ્ટનો દરવાજો બંધ કર્યો. ત્યાં ફરી ડોર ઓપન થયો- 'નાઈન. '

ફરી એજ ઊપર-નીચેની જિંદગી શરૂ થઈ. તે ક્યારેક લિફ્ટને 'ઓટોમોડ' કરી બહાર આંટાફેરા કરી લેતો. રોજ કર્મચારીઓ-અધિકારીઓની લિફ્ટમાં સાંભળેલી વાતોથી પ્રેરાઈને તેણે લિફ્ટમાં કંઈક કોતર્યું છે. તે પછી તેનો સ્પર્શ કરી મનોમન ગણગણતો; 'તુને ખુદ હી તો કહા હૈ, દેતા હૂં જો માંગતા હૈ... મુજકો ભી તો લિફ્ટ...' તે પછી અપાર વેદનામાં ડૂબી જતો, પણ પેલું વાક્ય જોઈ જોમ ચઢતું. તે સાથે જ 'ધ્યેય' સિદ્ધ કરવા લાગી જતો !

   અને એક દિવસે- લિફ્ટમેન ડોર ક્લોઝ કરવા જતો હતો ત્યાં.. 'નાઈન'...બોલતો ડેપ્યુટી સેકશન અધિકારી અક્ષય ઠાકોર ઝડપથી લિફ્ટમાં દાખલ થયો ! એજ અદામાં જે અત્યાર સુધી બધાને જોતા રહ્યો હતો. લિફ્ટ ઊપર તરફ સરકી રહી છે. તેની નજર એકીટશે લિફ્ટ પર તેણે કોતરેલું વાક્ય- 'હું પણ એક દિવસ...' પર જકડાઈ રહી.