મા ભાગી ગઈ !

'રોજ બપોરના દોઢના સમયે એ ત્રણ જણાં, મા- આઠ વર્ષની છોકરી, પાચ વર્ષનો છોકરો આવે. એમની પાસે ના તો ઘડીયાળ હતી નાતો સમજ. પણ સમયને સાચવવાની આટલી આવડત ક્યાંથી આવી ? અન્નભીખ માંગતા કુટુંબ સમયસર અમારી ઝાંપે હાજર હોય ! એમને ક્યાંથી ખબર કે અમો બાર અને એક વચ્ચે જમી પરવારી ટી.વી નિહાળતા નવરા ધુપ જેવા બેઠાં હોઈએ.'

નિખીલ અને નૈના દર વર્ષે વતન આવે, પોતાનું વેકેશનનું નાનું એવું ઘર, માનવતાવાદી આ કપલ ત્રણ મહિનાનું વેકેશન વતનમાં માણી વિશ્વના ઠંડા દેશમાંથી આવતા પરદેશ પંખી ઉનાળા આવતાજ પોતાના દેશ તરફ પ્રયાણ કરે તેમ પરત ફરતાં.આ વખતે એક ઘટનાને એમની ઉડતી પાંખને ભીંજાવી દીધી...

'માઈ બહું ભુખ લાગી છે.'

'કેમ આજ તારી મા નથી તમે બે એકલા છો ?'

આઠ વર્ષની છોકરીએ જવાબ દીધો.

'એ તો અમને બેને મુકી ભાગી ગઈ !