ప్రేయసి

నీ కన్నులు కైపెక్కించాలి కానీకన్నీటి తెరల మాటున తడవకూడదు

నీ ముఖం తెల్లని పద్మంలా విప్పారుతూ వుండాలి కానీ

ఎర్రమందారంలా ఎరుపెక్కకూడదు

నీ పెదవులు తమకంతో తడవాలి కానీ

ఆవేదనతో అధరాలు అదరకూడదు

నీ హృదయం ప్రేమామృతం చిందించాలి కానీ

పలు విధాలుగా చింతించకూడదు

నీ మాటలు మత్తెక్కించాలి కానీ

మథనపడుతూ వుండకూడదు

నీ స్వరం సంతోషాల సంగమం కావాలి కానీ

దుక్కసాగరం కాకూడదు

నీ కనులు నీ ముగ్ధమనోహర రూపం

నీ హృదయం నీ పలుకు సంతోషమైతే నాకు వెన్నెలే....

ఆ కనులు ఆ హృదయం ఆ పలుకు ఆవేదనలైతే అమావాస్యలే

శ్రీరామ్ కొడమర్తి