వసంతానికోక ఉత్తరం
వసంతానికోక ఉత్తరం
తెగిపడిన కాలంలో పారేసుకున్న జ్ఞాపకాల గుర్తులలో.....
తియ్యని మధురిమలా తట్టిలేపిన జత కోయిల.....
తరచి చూస్తే..... తెలియని కంటి చెమ్మ....
అల్లుకున్న ఆశల వలయంలో మెల్లగా ఉబికిందా....
కరగని ఒక బండ గుండెకై పరిగెట్టిందా....
తొలిపొద్దుల ఆ అడుగుల వేగం తప్పిపోయిందా....
తెలియని సందిగ్ధంలో తనలోతానే తిరుగుతూ అలసిపోయిందా...
వినిపించని ఆ మాటలకోసం ఎడబాటుకు బానిసైతే...
కలత పడిన మల్లెల హృదయం మూగబోయిందా......
విరిసిన రంగుల కలలు వెలసిపోయి విరిగిపోతే......
చెదిరిన నీడను చూసి వైరాగ్యపు గేయాలతో......
తలుపు తెరవని వసంతానికి రాసిందోక ఉత్తరం