ନୀଳ ମାନସ

ଆଉ ଯଦି କିଛି ରହିଗଲା ଶେଷ 

ଯେବେ ତୁ ପାରିବୁ ଶତବାର ଦଂଶ 

ରହିବନି ମନେ ତିଳେ ଅବଶୋଷ 

ଜରିଛି ମୋ ଠାରେ ହଳାହଳ ବିଷ । 

 

ଜର୍ଜରିତ କାୟେ ତକ୍ଷକର ବିଷ 

ରହିଅଛି ଭରି ଜାଗତିକ ରୋଷ 

ମରିଗଲେ ଥରେ ଆଉ କି ବିରସ 

ନୀଳକଣ୍ଠ ତନୁ ମୁଁ ନୀଳ ମାନସ । 

 

ମିଥ୍ୟା ପ୍ରବଞ୍ଚନା ପ୍ରତାରଣା କ୍ଲେଶ 

ଉପଶମ ହେବ ବୋଲି କିବା ଲେଶ 

ବହି ଚାଲିଥିବି ବହୁରୂପୀ ବେଶ 

ରୁଦ୍ଧ କଣ୍ଠେ କେତେ ମେଣ୍ଟାଇବି ଶୋଷ । 

 

ଭାରି ଲାଗିଲାଣି ମୋ ନିଜ ନିଶ୍ବାସ 

ପ୍ରତେ ପାଇଁ ଲାଗେ ଉଣା ଏ ମଣିଷ 

ହଜାଇ ସାରିଛି ମୋ ମନ ଉଲ୍ଲାସ 

ପ୍ରାଣ ଉଡିଗଲେ ହେବ କି ଉଶ୍ବାସ । 

 

ମଉଳିଛି ହସ ତନୁ ମନୁ ରସ 

ବାର ବାର ଦଂଶି ଲଭିବ କି ଯଶ 

ମୃଣ୍ମୟ କଳସ ମୁଁ ବିଷ ପୁରୁଷ 

ଶୀଷେ ମୋ ପରଶ ମୁଁ ନୀଳ ମାନସ ।