ଅନୁରାଗ

ଝରିଯାଏ କିଏ ଶେଫାଳି ପରି

ପଳାଶର ପରଶରେ,

ଶୀହରିଯାଏ ଲାଜକୁଳୀ ପରି

ହେନା ଭରା ବାସ୍ନାରେ l

ହଜିଯାଏ କିଏ ପାରିଜାତ ପରି

ବସନ୍ତର ଆଗମନରେ,

ଉଲ୍ଲସିତ କିଏ ବଉଳ ପରି

ବଂଶୀର ମୂର୍ଚ୍ଛନାରେ l

ଝୁମି ଉଠଇ ଘୁଙ୍ଗୁର ପରି

ତନମୟୀ କଣ୍ଠ ତାଳରେ,

ଫୁଟକେ ରଜନୀଗନ୍ଧା ପରି

ଜ୍ୟୋସ୍ନାର ମୃଦୁ ଛୁଆଁରେ l

ସେଯେ ଅଲିଅଳୀ, ଅତି ସୁକୁମାରୀ

ଶତପୁଷ୍ପର ଗନ୍ଧ,

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଙ୍ଗ ତା ଦେହେ,

ଶତ ମାଧୁରୀର ସ୍ବପ୍ନ l

ଲାଜକୁଳୀର ଲାଜରେ ସେ

ଶତ ବସନ୍ତର ସ୍ୱପ୍ନ,

ପରିଚିତl ଅତି ; ସେ ଅପରିଚିତl ବି

ସ୍ବର୍ଗୀୟା - ଅନୁରାଗ I

ତୃପ୍ତି ସାହୁ

କନିକା ରୋଡ, କଟକ