ପ୍ରକୃତି .... ନା ପ୍ରକୃତି ଛ

ଜଙ୍ଗଲଟି ଥିଲା ଅମଡ଼ା ବାଟ,

ସହର ତୋଳି ମୁଁ କରୁଛି ନାଟ,

ଗଛ କାଟି କଲି ଘର ଦୁଆର,

କହେ ପୁଣି ଭାଇ କି ଦୋଷ ମୋର ।

ସହରକୁ କରି ଏତେ ସୁନ୍ଦର,

ଚଲାଉ ଆମେ ଯେ ଗାଡ଼ି ମଟର,

ପରିବେଶ ହେଉ କେତେ ଦୂଷିତ

ସରଗ ଭଳିରେ ଦିଶୁ ମରତ ।

ଦେହଟି ଚିକଣ ଭିତର ଖୋଳ

ଦୁନିଆ ସାଥିରେ ଦେଇ ମୁଁ ତାଳ

ଗଛ କାଟି ମୁଁ ଯେ ଗଢେ ସହର

ଜଙ୍ଗଲକୁ କରୁଛି ଛାରଖାର ।

ଏଣେ ବଢୁ ପଛେ ଦୁନିଆ ରୋଗ

ମନର ରାଜା ମୋ ଭାରି ସରାଗ,

ଭଲ ବୁଦ୍ଧି ଯେବେ ପଶିବ କାଲି

ଜଙ୍ଗଲଟି ହେବରେ ମରୁବାଲି ।

ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ହୁଅ ସଜାଗ

ସବୁଜିମା କର ସକଳେ ଭୋଗ,

ଭବିଷ୍ୟ କୁ ଟିକେ ମନରେ ହେଜ,

ଧରାଟି ରହୁରେ ଚିର ସବୁଜ ।

ମୁନ୍ନା ମହାପାତ୍ର, ଗୁଣପୁର