ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଶବ୍ଦ

ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୁଏ

କେଦାର ଗୌରୀଙ୍କ ଜୀବନ୍ତ ଉପନ୍ୟାସ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ପରିଭାଷା

ଯେତେ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ହେଲେ ବି

ପଢି ହୋଇଯାଏ ତା’ର ପ୍ରତିଟି ସ୍ପନ୍ଦନ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଅନୁଭବ

ଖେଳିଯାଏ ବସନ୍ତର ମୃଦୁ ଶିହରଣ

ସମଗ୍ର ଶରୀରରେ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଭାବ

ଭରି ଦିଏ ଅଶ୍ରୁର ଉଜାଣି

ନୟନ ନୀଡର କୋଣରେ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଝଡ

ଥରାଇ ଦିଏ ହୃଦୟର ସେଇ

ନିଭୃତ୍ତ ଇଲାକାର ତନ୍ତ୍ରୀ ସମୂହକୁ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଜ୍ୟୋତି

ଜଳି ଜଳି ଦୂରୀଭୂତ କରେ

କୃଷ୍ଣା କବରୀର ନିବିଡ ଅନ୍ଧାକାରକୁ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଯାତ୍ରା

ଥକା ମାରି ବସିଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ

ଜୀବନର ପାନ୍ଥଶାଳାରେ

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଶିଳ୍ପୀ

ସୃଷ୍ଟିକରେ କୋଣାର୍କର ତୁଳୀକଳ୍ପ

ଦୂର ଦିଗବଳୟର କାନ୍ଥରେ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଅନୁଭୂତି

ସ୍ମୃତିର ଚଟାଣରେ ଲେଖିହେଇଯାଏ

ଅସରନ୍ତି ଇତିହାସ ଅଧ୍ୟାୟ ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ମୂଲ୍ୟ

ଯାହାର କି ଆକଳନ ଅସମ୍ଭବ

ଦେଇ ହୁଏନା ମୂଲ୍ୟ ତା’ର ।

ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ସଂଜ୍ଞା

ଯାହାକି ଦେହରୁ ଦେହାତୀତ

ଶାଶ୍ଵତ, ଚିରନ୍ତନ ଓ ଅବିନଶ୍ଵର ।