ଲାଖିବ ମନ

ପାକୋଇ ଆଈ,

ଝୋଟି ଦେଉଅଛି ମନ ଲଗାଇ ।

ଲାଖିବ ମନ,

ଦେଖିଦେଲେ ତା'ର ଚିତା ଏସନ ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ବାର ,

ସଫା ସୁତର ସେ କଲାଣି ଘର ।

ଭକତି ମନେ ,

ପୂଜିବ ମାଆଙ୍କୁ ପଦୁଅଁ ଚିହ୍ନେ ।

ମାଗିବ କିଛି,

ବାକି ତା'ର ଯାହା କାମନା ଅଛି ।

ବୟସ ଅଶୀ ,

ମନ ବଳ କିନ୍ତୁ ଏବେବି ବେଶୀ ।

ନାହିଁ ହତାଶ ,

ଅଛି ଭାବ,ଭକ୍ତି,ଶ୍ରଦ୍ଧା,ବିଶ୍ୱାସ ।

ବଢ଼ିଆ କଥା,

ଧରି ରଖିଛି ସେ ଆମରି ପ୍ରଥା ।

ଚାହିଁଲେ ତୁମେ ,

ଏଇ ପରମ୍ପରା ରହିବ ଦିନେ ।

କହିବେ ଲୋକ ,

ଆମ ପରବ ଏ ଆମରି ଟେକ ।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।