ହାଏ ରେ ମଣିଷ

ଜୀବନ ମରଣ ଭରା ମିଛ ମାୟା ସଂସାର

ଭାଇ ଏଠି ଭଗାରି ସାଜେ କେହି ନୁହେଁ କାହାର ।

ପାପ ସଂସାରରେ ବୁଡି ରହି ମଣିଷ

ସାହାଯ୍ୟ ସହଯୋଗ ବଳେ ପିଏ କେତେ ଯେ ପୀୟୂଷ ।

ପର ବଚନେ ମାତି ହାରେ ନିଜ ବିଶ୍ଵାସ

ସନ୍ଦେହୀ ମନରେ ଆସେ କେତେ ଅବା କଳୁଷ ।

ମୋହ ମାୟା ସଂସାରକୁ ସେ ଧରିଅଛି ଜାବୁଡି

ବିରାଡି ବୈଷ୍ଣବ ସାଜିଛି ଶୁଖୁଆକୁ କାମୁଡି ।

ସେବା ହିଁ ଧର୍ମ ସେବା ହିଁ କର୍ମ କହୁଥାଏ ଉପରେ

ପର ଗୋଡ ଟାଣିବାକୁ ପଛାଏନି ସେ କେବେରେ ।

ଭଦ୍ର ଲୋକ ମୁଖ ପିନ୍ଧି ବୁଲୁଥାଏ ଦିନରେ

ସ୍ଵାର୍ଥ ପାଇଁ ଘୃଣ୍ୟ କାମ କରୁଥାଏ ରାତିରେ ।

ମଦ ଜୁଆ ନାରୀ ପ୍ରତି ହୋଇଯାଏ ଆସକ୍ତ

ବୁଝେ ନାହିଁ କେବେ ସେ ଜୀବନର ମହତ୍ଵ ।