ବର୍ଷା ଆସିଲା ପରେ

ବର୍ଷା ଆସିଲା ପରେ

ବିଲମାଳେ ଭାସେ ବହଳ ମେଘର

ଧୂସର ଧୂସର ଛାଇ

ଅଦ୍ଭୁତ ମାୟାରେ ଆଜି ଏ ଧରଣୀ

ଶିହରେ ଲାଜେଇ ଥାଇ ।

ନୂଆ ବରଷାର ମଉସୁମୀ ଆସି

ପ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରାନ୍ତରେ ଭାସେ

ଧାନର କେଦାରେ ମଧୁର ପବନ

ମହୁଆ ମହୁଆ ବାସେ ।

ବନଫୁଲ ଗନ୍ଧେ ମହକେ ମେଦିନୀ

ଲଗାଇ କାଉଁରୀ ମାୟା

ଆକାଶ କି ସତେ ଖୋଜୁଛି ତା' କୋଳେ

ଗହନ ଶୀତଳ ଛାୟା ।

ଆତୁର ପରାଣେ ଥିଲା କେଉଁ କାଳୁ

ବିଚ୍ଛେଦର ଅଭିମାନ

ଅଧରେ ଅଧର ଛୁଉଁ ଛୁଉଁ କେତେ

ଉଠିଛି ପ୍ରଣୟ ତାନ ।

ବିହଗିନୀ ମେଳେ ଭାବୁକ ବିହଙ୍ଗ

ତୋଳିଛି ଲଳିତ ଛନ୍ଦ

ନଈ ପଠା ଆଉ ତାଳବନେ ପୂରେ

ମାଳତୀ ମଞ୍ଜରୀ ଗନ୍ଧ ।

ବାରିଦ ଅଧରୁ ସଲିଳ ଶୀକର

ତଳକୁ ପଡଇ ଝରି

କପୋତ ବିଳାପ ଘନ ବେଣୁବନେ

ସଞ୍ଚରଇ ଆଶା ଭରି ।

ନୀଳ ଗଗନରୁ ଚପଳା ଚମକ

ଶଇଳ ଶିଖରେ ଖସେ

ବିରହିଣୀ ବଧୂ ପରାଣ ବିଦାରି

ଛାତିରେ ଛନକା ପଶେ ।

ତା' ମନବୀଣାରୁ ଶୃଙ୍ଗାରର ଆଶେ

ମହ୍ଲାର ଝଙ୍କାର ବାଜି

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ଖେଳେ ଅପୂର୍ବ ପୁଲକ

କ୍ଷଣେ ଉନ୍ମାଦିନୀ ସାଜି ।

ଉଦାସ ପ୍ରାଣରୁ ଚାଷୀ ଭାଇ ଭୁଲି

ନିଦାଘ ଜ୍ବାଳାର ବ୍ୟଥା

ଗୁଣୁଗୁଣୁ ହୋଇ ଗୀତେ ଗାଇଯାଏ

ସୁନେଲି ସପନ କଥା ।

ଜୀବନର ନଦୀ ଖରସ୍ରୋତା ହୋଇ

ବହିଯାଏ ପାରାବାରେ

କେ ରୋଧିବ ତାକୁ ନିଖିଳ ପ୍ରାଣ ତ

ସନ୍ନିହିତ ତାହା ଧାରେ ।

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା