ତୋ' ବିନା

ଶରଦ ଶ୍ରୀହୀନ ବସନ୍ତ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ

ସୁଖିଲାଣି ସୁଖ ମୋହ

ଜୀବନ ବାଟିକା ଲାଗେ ମରିଚିକା

ବିଦଗ୍ଧି ହୃଦୟେ କୋହ.... ।

ଯୌବନ ଭ୍ରମୁଛି ସ୍ମୃତିନଦୀ ତୀରେ

ଖୋଜି ଖୋଜି ମଧୁଗୀତି

ସାତ ସପନ ସେ ମୃଦୁ ଚୁମ୍ବନଟା

ବିରହ ଖୋଜଇ ରତି.... ।

ମନ ମନ୍ତ୍ରଣାରେ ବିବେକ ବିବଶ

ବିଗତ ସ୍ମୃତିକୁ ଝୁରି

ବାଧ୍ୟ ବାଧ୍ୟତାରେ ଜୀଉଁଛି ଜୀବନ

ଜିଅନ୍ତା ଶବଟେ ପରି.... ।

ଜୀବନଟା ଏଠି ତମସା ଆଚ୍ଛନ୍ନ

କାଳବୈଶାଖିର ଭୀତି

କି' ସରାଗେ ଆଉ ଖୋଜିବି ପୁନେଇଁ

ଜହ୍ନ ଜୋଛନାର ରାତି.....।