ଚିନ୍ତନ

ଶରୀରରେ ମୂଳ ଆଧାରରେ ଠୁଳ ଥାଏ ଯେଉଁ ପଞ୍ଚତତ୍ବ

ଏ ପାଞ୍ଚ ମେଳରେ ଜନମ ବିଖରେ ବୈଦ୍ୟୁତ ଶକ୍ତି ଅଦ୍ଭୁତ ।

ସେ ଶକ୍ତି ଚିନ୍ତନ ଜୀବ ମୂଲ୍ୟାୟନ କରାଉଥାଏ ବିଧାନେ

ଯା'ନାମ ଜୀବନ, ଆତ୍ମା, ଅବା ପ୍ରାଣ କହିଛନ୍ତି ଜ୍ଞାନୀ ଜନେ ।

ଚିନ୍ତନ ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଟ ଆଙ୍କଇ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ, ନିକୃଷ୍ଟର ସୀମାରେଖା

ଯାହାର ବଳରେ ଜୀବ ଜଗତରେ ମାନବ ଶ୍ରେଷ୍ଟତ୍ବ ଚଖା ।

କାୟା ସଙ୍ଗେ ଛାୟା ପରି ଏହି ମାୟା ଜୀବପାଶେ ରୁହେ ସଦା

ଅନ୍ତର୍ମୁଖି ବାହ୍ୟର୍ମୁଖି ଭାବେ ଦ୍ବୟ ରୂପେ ଚିନ୍ତନ *ବରଦା ।*(ବରଦାୟିନୀ)

ଚିନ୍ତନର ପୁତ୍ର କର୍ମ ହିଁ ସର୍ବତ୍ର ଯା ଲାଗି ଜୀବନ ଧନ୍ୟ

ଏକାଧାରେ ତେବେ ଚିନ୍ତନ ହିଁ ଭବେ ଜୀବର ଅମୂଲ୍ୟ ଧନ ।

ଚିନ୍ତନର ମୂଲ୍ୟ କରିବାକୁ ତୂଲ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିରେ ନାହିଁ ପର୍ଯ୍ୟାୟ

ଚିନ୍ତନ ଯୋଗୁଟି ଏ ଅମୂଲ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ସାଜଇ ଅମୃତମୟ ।

ଶୁନ୍ୟ ଶୁନ୍ୟ ଶୁନ୍ୟ ପରେ ନିରଞ୍ଜନ ନିରଞ୍ଜନେ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି

ସେ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି ହିଁ ଭଗବାନ କହି ଚିନ୍ତନର କରାମତି ।

ଚଉଦ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଗ୍ରହ ତାରା ରୁଣ୍ଢ ଜ୍ଞାନ, ଚିନ୍ତନେ ସଫଳ

ଆଜି ବିଜ୍ଞାନର ପ୍ରତିଟି ଆଧାର ଚିନ୍ତନର ଫଳାଫଳ ।

ବାହ୍ୟର୍ମୁଖି ଚିନ୍ତା ଧରେ ସଫଳତା ସାଂସାରିକସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ

ଅନ୍ତର୍ମୁଖି ହେଲେ ଚିନ୍ତା ପାରେ ହେଳେ ଜୀବେ ପରମେ ମିଶାଇ ।

ଆତ୍ମାର ଚିନ୍ତନେ ତେଣୁ ଜ୍ଞାନୀଜନେ ଦିଅନ୍ତି ପ୍ରଥମ ସ୍ଥାନ

ତେଣୁ ହେ ମାନବ ଚିନ୍ତନରେ ତବ ରଖ ଶୁଦ୍ଧ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ।