କେହି ଦେଲେ ନାହିଁ ମୂଲ
କେହି ଦେଲେ ନାହିଁ ମୂଲ
1 min
380
ଜୀବନ ତମାମ କେତେ ଯେ ଖଟିଲି
କେହି ଦେଲେ ନାହିଁ ମୂଲ
ନିଜର ବୋଲିଣ ଯାହାକୁ ମଣିଲି
ସବୁ କି ଦୁରେଇ ଗଲ।। 0
ଏବେ ବୟସର ଅପରାହ୍ନରେ ଯେ
କେଉଁଠି ଥାପିବି ମୁଣ୍ଡ
ଦୂର ଦୂର କରି ଦିଅନ୍ତି ଗୋଡାଇ
ଏମିତିକା ସେ ଯେ ଗଣ୍ଡ।। 1
ଜାଣୁ ସେ ଯେ ନିଜର ଭବିଷ୍ୟ
ଆସୁଛି ସେ ପୁଣି କାଲି
ସେଦିନ କାନ୍ଦିବ କା ଗୋଡ଼ ଧାରିଣ
ଏ ଦିନେ ବୁଝିଲା ନାହିଁ।। 2
କାହିଁକି କହିବ କାହାର ଭବିଷ୍ୟ
ନିଜେ ତ ଭବିଷ୍ୟକାର
ଭବିଷ୍ୟ ଲେଖ କି ଅପରାଧ କିଣ
ନିଜ କାମ ନିଜେ କର।। 3
ବାକି ରହିଗଲା ଖଟଣିର ମୂଲ
କାହାକୁ ମାଗିବି ମୁହିଁ
ଦୁନିଆଟା ଏଡ଼େ ସ୍ୱାର୍ଥପର ଅବା
ଚାହିଁଲେନି ମୁହଁ କାହିଁ।। 4