ଓଡିଆ ଖାଦ୍ୟ

ଆମେ ଉତ୍କଳୀୟ ଆମ ନାଁ'ଟି ଓଡିଆ

ଖାଇବା ଥାଳିରେ ଆମ ପାଇକ ପଣିଆ ।

ଭାତ ଡାଲି ଛ ତିଅଣ ନଅଗୋଟି ଭଜା 

ଡାଲମା ଚଟଣି ଯେ ସନ୍ତୁଳା ଶାଗ ଭଜା ।

ପଖାଳ ସହିତ କାଂଜି ଓଲୁଅ ଚଟଣି

ଆମ୍ବ କସି ଭଙ୍ଗା ଲେମ୍ବୁ ବସାଦହି ପୁଣି ।

ଶାଗଭଜା ମାଛଭଜା ଶୁଖୁଆ ରାଇତା

ବଡିଚୁରା ମଂଜାରାଇ ଆଳୁର ଭରତା ।

ଏଣ୍ଡୁରି ଚକୁଳି ପିଠା ଚିତଉ ଗଇଁଠା।

ଆରିଶା କାକରା ଛୁଂଚିପତ୍ର ପୋଡପିଠା ।

ଦୁତିଆ ଓଷାରେ ହୁଏ ଘାଣ୍ଟ ତରକାରୀ

ନଡିଆ ଗୁଡ ପକାଇ ସ୍ୱାଦୁ ତାର ଭାରି ।

ହବିଷାଳି ପାଇଁ ଲୋଡା ଡାଲମା ହବିଷ

ମୁଗଜାଇ କଦଳୀ ଯେ ଖଂବାଳୁ ବିଶେଷ ।

ଶାମ୍ବ ଦଶମୀର ଜାଉ ଧାନବିଲେ ନିଜ

ବଡବଡୁଆଙ୍କ ପାଇଁ ଖେଚୁଡିଟି ସଜ ।

ଧନୁ ମୁଆଁ ମକରରେ ମକର ଚାଉଳ

ମହାବିଷୁବର ବେଲପଣାଟି ପ୍ରବଳ ।

ମିଶାମିଶି ଛତୁଆଟି ଆହାକି ସୁଆଦ

ରଜ ପୋଡପିଠା ରଜପାନ ଆମ ବେଦ ।

ଜିଲାପି ଆବର ଖଜା କ୍ଷୀରଗଜା ଫେଣୀ  

ଲବଂଗଲତା ଯେ ଲଡୁ ପାଣତୁଆ ପୁଣି ।

ବାରିପଦା ମାଂସମୁଢି ଢେଙ୍କାନାଳ ବରା 

ବିକଳ କରଙ୍କ ସାଲେପୁର ରସଗୋଲା ।

କେନ୍ଦ୍ରାପଡାର ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଅଟେ ରସାବଳୀ

ନୟାଗଡ ଛେନାପୋଡ ନିମାପଡା ଝିଲି ।

ଭଦ୍ରକ ଛେନା ମୁଡୁକି ରେମୁଣାର ଖିରା

ପୁରୀ ଖଜା ଗଜା ଫେଣୀ ମେଲା ଯେ ପସରା ।

କଟକର ଠୁଙ୍କାପୁରି ସାଥେ ଆଳୁକଷା

ବ୍ରହ୍ମପୁର ଦହିଭାତ ସମ୍ବର ସହସା ।

ପାହାଳର ପସରାରେ ସଜ ଋସଗୋଲା

ଯିଏ ନ ଖାଇଛି ସିଏ ମଣିଷ କି ହେଲା ।

ଦେଖାଶିଖା ଗୁଣ ଆମ ସବୁ ଦେଲା ସାରି

ଷୋଳଅଣା ଓଡିଆଟି ଗଲାଣି ବା ମରି ।

ଦୋସା ଉଥପମ ମ୍ୟାଗି ଇଡିଲି ସଂବର 

ଚାଟ୍ ଗୁପଚୁପ ହେଲା ବେଦ ଜୀବନର ।

ସେକାଳ ପଖାଳ ଆଜି ଗଲାଣି ତ ଭାଇ

ପଖାଳ ଦେଖିଲେ ଭୂତ ଗୋଡାଉଛି ଧାଇଁ ।

ପିଠାପଣା ନାମଶୁଣି ନାସିକା କୁଂଚନ

ଫାଷ୍ଟଫୁଡରେ ଆମ ବଂଚୁଛି ଜୀବନ ।

ଫେରିଆସ ଭ୍ରାତା ଏବେ ଆପଣା ସଦନ

ପଡୋଶୀ ମୁଖକୁ ଚାହିଁ କାଟି ବାକି ଦିନ ?

ଆମ ପାଣିପାଗ ଚାହିଁ ପରଂପରା ଆମ

ତାକୁ ଏଡିଦେଲେ ଆମ କର୍ମ ହେବ ବାମ ।

      ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱର ମାଝୀ