ପଥ

ଜୀବନ ଯେ ଦେଲା ପଥ ହିଁ ବାଛିଲା ଜୀବ ପାଇଁ ଦ୍ବେତ ଭାବେ

ପ୍ରଥମଟି ସତ ଅନ୍ୟଟି ଅସତ ବାଛୁ ଜୀବ ସ୍ଵାବଲମ୍ବେ ।

ତା ବିଚାର କଳି ପାରିବାର ଭଳି ସାମର୍ଥବାନ କେ' ଭବେ

ସେଇ ବିଭୁ ଧାରା ଭାବ ମଧୁଝରା ଜାଣିବା, ଇଚ୍ଛିତ ସର୍ବେ ।

ମାନବ ଜୀବନ ଗଢି ସେ ମହାନ ସ୍ଵାଧିନ ବିଚାର ପାଇଁ

ଦେଲା ଦୁଇ ପଥ ବାଛୁ ଯେ ଯେମନ୍ତ ତା ପାଇଁ ସେ' ନୁହେଁ ଦାୟୀ ।

ଏକ ପଥ କଲା ନିରସ ନିରୋଳା ଜୀବ ଠୁଁ ପରମ ଯାଏ

ଆରେକ କରିଛି ମଦମସ୍ତି ସିଞ୍ଚି ଜୀବ ଖାଲି ଜନ୍ମ ଧ୍ୟାୟେ ।

ମାନବେ ବିଚାର ଦେଇ କଲା ଦୂର ତାର ବିଭୁ ସତ୍ତା ଠାରୁ

ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ମାନବ ବିଚାର କରିବ, ବିଚାରି ଯେ ପଥ ଧରୁ ।

ଜୀବ ପରମର ମିଳନ ସମ୍ଭାର ଜୀବନର ଶେଷ ଗତି

ବାଛ ଜୀବ ପଥ ଦେଖାଇ ନିୟତ୍ତ କରମର କରାମତି ।