ପିତା ହିଁ ପୂଜା

ପିତା-ସ୍ୱର୍ଗ ପିତା-ଧର୍ମ

ପିତା... ହିଁ.... କର୍ମ...

ପିତା ବିନା ଘର ଲାଗେ,

ଅନାଥ ଆଶ୍ରମ ।

ପିତା ଦୁଇ ଅକ୍ଷର,

ଶିଶୁ ପାଇଁ ସାହାରା ସିଏ,

ଜୀବନ ଶକ୍ତି, ଆଉ ସମ୍ବଳର,

ଅଟନ୍ତି ଗନ୍ତାଘର ।

ପିତା ପାଳନ, ପୋଷଣ, ଅନୁଶାସନର

କଠୋର ଶାସନ ତାଙ୍କ,

ହୃଦୟ କୋମଳ,

ମେରୁଦଣ୍ଡ ପୁଣି ପରିବାରର ।

ପିତା ଅବ୍ୟକ୍ତ ଆସକ୍ତି ସନ୍ତାନର

ସ୍ୱପ୍ନ ପୁଣି-ଖେଳଣା ସବୁ ବଜାରର

ମାଆ ପାଇଁ ଶଙ୍ଖା ସିଏ,

ମଥାର ସିନ୍ଦୂର... !!!

ପିତା କବଚ ସୁରକ୍ଷାର,

ବିଜୟ ଧ୍ବଜା ସନ୍ତାନର,

ଧମନୀ ରେ ଧାବମାନ,

ରକ୍ତ ସନ୍ତାନର.... ।

ପିତା ଛତ୍ର ଘରର...

ସାହାରା ପରିବାରର,

ନିହାଁଣ, ବାରିସୀ ସିଏ

ସୃଷ୍ଟି କାର୍ତ୍ତାଙ୍କର..... !

ଭାଗ୍ୟବାନ ସିଏ--ଶିରେ ଯାହାର,

ହାତ ଅଛି ପିତାଙ୍କର ।

ଭାଗ୍ୟହୀନ କହିବା ତାହାଙ୍କୁ,

ପିତା ଛେଉଣ୍ଡ-ଥିଲେ ତା ଘର ।

ପିତା ପ୍ରତି ସମ୍ମାନ ଆମର,

ପୂଜା ଭଗବାନ ଙ୍କର ।

ହଜାରେ ବ୍ରତ-ତୀର୍ଥ ହୁଏ ବେକାର,

ଅସମ୍ମାନ କଲେ ପିତା ଙ୍କର ।

           ସୁଜାତ