ସରଗ ପଡ଼ିଛି ହାତକୁ ଖସି

ଡକ୍ଟର ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦ କର

ସିଲଟ ଉପରେ ଅ, ଆ ଯେବେ

ପାରେ ମୁଁ ଲେଖି

ବାପା ଆଣିଥିବା ବହି ଯେବେ ପୁଣି

ଦିଏ ମୁଁ ଦେଖି l

ଓଷା, ପୂନିଅଁରେ ଘରେ ଯେବେ ମାଆ

ଗାଢନ୍ତି ପିଠା

ତାଙ୍କ ହାତ ଖିରୀ ଲାଗେ ଯେବେ ପୁଣି

ପାଟିକି ମିଠା l

କାଉଟିଏ ଯେବେ କାହୁଁ ଆସି ବସେ

ଗଛର ଡାଳେ

କା’ କା’ ରାବି ଉଡିଆସି ପୁଣି

ଆମରି ଚାଳେ l

ମୋତେ ଯେବେ ଡାକି ଜହ୍ନ ଦେଖାଅନ୍ତି

ଜେଜେମା’ ମୋର

ବୁଝାନ୍ତି ସେ ପୁଣି ସିଏ ବି ଗୋଟିଏ

ମାମୁରେ ତୋର l

ଦେହରେ ମୋହର ଘସିହୁଏ ଯେବେ

ଆମରି ପୁଷି

କୁଦିପଡି ପୁଣି ଧରି ସେ ଆଣଈ

ଚୁଟିଆ ମୂଷି l

ଜେଜେଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଯାତରାକୁ ଯେବେ

ବାହାରେ ବୁଲି

କହନ୍ତି ସେ ପୁଣି ଆ’ ରେ ଖେଳିବୁ

ଦୋଳିରେ ଝୁଲି l

ଶିରାବଣେ ଯେବେ ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡ ଛୁଟେ

ବରଷା ପାଣି

ତା’ ସୁଅରେ ପୁଣି କାଗଜ ଡଙ୍ଗା ମୁଁ

ଭସାଏ ଆଣି l

ଘରକୁ ଆମର ଅଜା ମୋର ଯଦି

ଆସନ୍ତି କେବେ

ଅଜାଙ୍କ ମୁହଁରୁ ମଜା କଥା ପୁଣି

ଶୁଣେ ମୁଁ ଯେବେ l

ଏମିତି ଲାଗେ ମୁଁ ନାଚି ଗୀତ ଗାଏ

ମଊଜେ ହସି

ସରଗ ଯେମିତି ହାତକୁ ମୋହର

ପଡିଛି ଖସି l