ଇଚ୍ଛା ହୁଏ

ଇଚ୍ଛା ହୁଏ କାହିଁ କେବେ 

ଛୁଇଁବାକୁ ନୀଳ ଆକାଶକୁ

ହାତ ବି ବଢାଏ ଏଣୁ

ତା ବିଶାଳତାରେ ହଜିଯିବାକୁ ।।

ହାତ ପାଉ ନାହିଁ ଜାଣି 

ପୁଣି କାହିଁ ଇଛା ହୁଏ

ସରଗକୁ ସିଡିଟିଏ ବାନ୍ଧି

ପହଂଚିବାକୁ ନୂଆ ଇଲାକାକୁ ।।

ଆଙ୍କିବାକୁ ଇଛା ହୁଏ 

ଆକାଶର କାନଭାସରେ 

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସପ୍ତରଙ୍ଗ ନେଇ 

ବୁଣିବାକୁ କେତେ କଳ୍ପନାକୁ ।।

ଅଲାଦିନର କୁହୁକ ଶିଡିରେ

ଇଛା ପୁଣି ହୁଏ ମୋର 

ମାୟା,ମୋହ ,ବନ୍ଧନକୁ ଡେଇଁ

ସ୍ଵଛନ୍ଦରେ ଉଡ଼ିବାକୁ.. ପରୀ ରାଇଜକୁ ।।

ଦେବବ୍ରତ ଜେନା

ଭୋଗରାଇ, ବାଲେଶ୍ଵର