ପାହାନ୍ତା

ନନ୍ଦକିଶୋର ବଳ

ରାତି ପହିଲାଣି କାକ ରାବିଲାଣି

ପୂରୁବ ଆକାଶ ସିନ୍ଦୁରମୟ ,

ବହଇ ଶୀତଳ ପାହାନ୍ତା ପବନ

କି ସୁନ୍ଦର ଆହା ଏହି ସମୟ ।

ପକ୍ଷୀମାନେ ଆସି ଡାଳେ ଡାଳେ ବସି

ଗାଉଛନ୍ତି ଗୀତା କିବା ସୁନ୍ଦର ,

ଶୁଣିଲେ ସେ ଗୀତ ଲାଖିଯାଏ ଚିତ୍ତ

ଉଠ ଉଠ ଆଉ ମଠ ନ କର ।

ଗଛରୁ କାକର ପଡେ ଝରଝର

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ମଣ୍ଡି ଘାସ ପତର ,

ଇନ୍ଦ୍ରନୀଳମଣି ଗଛରେ ଫଳିଛି

ସ୍ଵଛ ହୀରାଫଳ କିବା ସୁନ୍ଦର !

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ ଫୁଟି ଚହଟଇ

ଦିଗ ମହକଇ ଫୁଲ ସୁବାସେ ,

ମିଠା ମିଠା ଖରା ପିଢା ଗଛ ପତ୍ରେ

କିବା ସୁନାବନ ସୋଭା ପ୍ରକାଶେ ।

ଏ ନୀଳ ଆକାଶ ସୁନ୍ଦର ପୃଥିବୀ

ଯାହାଙ୍କ ମହିମା ପ୍ରଚାର କରେ ,

ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଚାଲ ହେ ଗାଇବା

ଏ ପବିତ୍ର କାଳେ ଭକତି ଭରେ ।