ସୂର୍ଯ୍ୟ ମୁଁ ,ସକଳ ଶକ୍ତିର ଆଧାର

ବାଦଲ ଟା ସିନା ଢାଙ୍କି ଦେଇଥାଏ

କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ

ମୋ'ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶରୀରକୁ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ମୁଁ, ସକଳ ଶକ୍ତିର ଆଧାର

ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ,

ନୁହେଁ ନଶ୍ୱର,ତ୍ରିଶଙ୍କୁ ।

ଅଂଶୁରେ ଅଂଶୁରେ ପ୍ରତିଟି ରେଣୁରେ

ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପୃଥିବୀ,

ଅନନ୍ତ ଅସୀମ ବିଶ୍ୱ ।

ଅନ୍ଧାରୀ ଅକ୍ଷାଂଶ ମୋ'ଗର୍ଭ ରଶ୍ମୀରେ

ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ

ଆଲୋକିତ ଅଭ୍ରକଂଶ ।

ଗ୍ରହ ତାରା ଆଉ ନକ୍ଷତ୍ର,ଜ୍ୟୋତିଷ୍କ

ଆଭ୍ୟନ୍ତର, ହୃଦେ

ଦେଇଥାନ୍ତି ସାହଚର୍ଯ୍ୟ ।

ଧୂମ୍ର ଧୂମକେତୁ ଶନି ରାହୁ କେତୁ

ମୋ'ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ

ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ବଳବୀର୍ଯ୍ୟ ।

ଅଗିରା ପୁଲ୍ୟସ୍ତି ବଶିଷ୍ଠ ସପ୍ତର୍ଷି

ଧର୍ମଧ୍ୱଜ ଧ୍ରୁବ

ସମସ୍ତେ ମୋ' ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ।

ଶକ୍ତିରେ ସବଳ ନିଷ୍ଠାରେ ପ୍ରବଳ

କର୍ମେ କର୍ମନିଷ୍ଠ

ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ରେ ଶତଦଳ ।

ହୋଇପାରେ ମୁହିଁ ଶକ୍ତିର ଆଧାର

କରେନି ମୁଁ ଶକ୍ତି

ଅପଚୟ,ଅପକର୍ମ ।

ଅଗ୍ନି ଉଦ୍ଗୀରଣ ଅବା ଭୂମିକମ୍ପ

ରୋପି ପାରନ୍ତିନି

ମୋ'ଲକ୍ଷ୍ୟରେ କ୍ଷତି ଦ୍ରୁମ ।

ରଶ୍ମୀ ଦେଇଚାଲେ ଶୁନ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାରେ

ରେଣୁରେ ରେଣୁରେ

ନିଜେ ଜଳେ ଅନ୍ୟ ପାଇଁ ।

ଜୀବନେ ଜୀବନେ ମୋ'ରଶ୍ମୀ ସଂଚାରୀ

ନିର୍ବିଘ୍ନେ ନିଜକୁ

ଜାଳିଦିଏ ଅନ୍ୟ ପାଇଁ ।

ଜୀବେ ଉପକାର ମୋ' ସ୍ୱୟଂ ସମ୍ଭାର

ପ୍ରତି ଉପକାର

କରେନି ମୁଁ କେବେ ଆଶା ।

ଆଗେଇ ଚାଲିଛି ଚାଲି ଚାଲୁଥିବି

ନିଜ ସାମର୍ଥ୍ୟରେ

ଅଛି ବିପୁଳ ଭରସା ।

ହେ ବନ୍ଧୁ ମଣିଷ ମୋ' ପ୍ରିୟ ପୀୟୂଷ

ଈଶ୍ୱର ପ୍ରେରିତ

ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବରଦାନ ।

ମୋ'ରଶ୍ମୀ ଆଲୋକେ ଆଲୋକିତ ହୋଇ

କିବା କୁଣ୍ଠାବୋଧ

ବିଧିବାକୁ ମୋ'ବିଜ୍ଞାନ ?

ପର ଉପକାର ନିର୍ଦ୍ବନ୍ଦ୍ୱରେ କର

ଆଶା ରଖ ନାହିଁ

ଉପକାରୀ ପ୍ରତିଦାନ ।

ସେ ମହତ କର୍ମ ସୁଫଳ ଦେବାକୁ

ଖଞ୍ଜା ହୋଇଅଛି

ବିଧାତାଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ଦାନ ।