ପ୍ରତିଭା ପ୍ରତିଭାମୟୀ

ପ୍ରତିଭାମୟୀ ଗୋ ଅପ୍ରତିମ ତବ ପ୍ରତିଭା ଗଦ୍ୟ ପସରା

'ଅପରିଚିତା'ର 'ପରିଚୟ' କାହୁଁ ସୃଷ୍ଟି କଲ ଅପାସୋରା ।

ତେୟାଳିଶ ସାଲ ଧରାବତରଣ ପର୍ଶୁରାମ ଦାସ ବାଳା

ସାର୍ଥକ କଲ 'ପ୍ରତିଭା' ନାଁ ରଚି ଚରିତ୍ରର ଚିତ୍ରଶାଳା ।

'ବର୍ଷା ବସନ୍ତ ବୈଶାଖ'ର ତାନ ବଢାଇଛି ତବ ଆଭା

'ଅରଣ୍ୟ' ସାଗର 'ମଗ୍ନମାଟି' ର ବାଲିକୁଦା ର ପ୍ରତିଭା ।

'ପୁଣ୍ୟତୋୟା' ସେ ସାଗର ଶିଖାଏ ଲହଡିର 'ଐକତାନ'

'ଶୈଳଶାୟିନି' ପରି ଦିଶିଯାଏ 'ପଦ୍ମପତ୍ରରେ ଜୀବନ' ।

କୋଣାରକ ଶିଳ୍ପୀ 'ମହାମୋହ' ତାର ନିହାଣ ମୁଗୁର ସାଥେ

'ମୋକ୍ଷ' ନଲୋଡି ଲୋଡେ 'ଶିଳାପଦ୍ମ' ଧରିବ ଆପଣା ହାତେ ।

'ଅସମାପ୍ତ' କେବେ ନହେବ ଗୋ ତୁମ ଲେଖନୀ 'ଚପଳଛନ୍ଦା'

'ନିଷିଦ୍ଧ ପୃଥିବୀ' 'ଯାଜ୍ଞସେନୀ'ର ରଚିଲ ଗୋଲଖଧନ୍ଦା ।

ଖାଣ୍ଟି ଓଡିଆଣୀ 'ଝୋଟିପକା କାନ୍ଥ' ସଜାଇଛ ନାନାମତେ

'ଉଲ୍ଲଂଘନ' କେବେ କରିନାହଁ 'ସତୀଅସତୀ'ର ସୀମା କେତେ ।

'ଅକାଦମୀ' ଠାରୁ 'ମୂର୍ତ୍ତିଦେବୀ' ପୁଣି 'ଜ୍ଞାନପୀଠ' ପୁରସ୍କାର

ଭାଷାନ୍ତର ସାରା ଭାରତେ ଭାରତୀ 'କଥାଟିଏ କହୁଁ' ଭାସ୍ୱର ।

ଓଡିଆଣୀର ଯେ ବେଦନା ନିଗାଡି ଦେଇଛ ଲେଖନୀ ମୁନେ

ବ୍ୟାସଦେବ କିବା ପରାଜୟ ବରି ପାଂଚାଳୀ ଗୁଣ କୀର୍ତ୍ତନେ !

'ଭୁଷା'ଠୁ 'ଶନକୀ' 'ମୂଷି' ଠୁ ପାଂଚାଳି ସଭିଏଁ ଅପତ୍ୟ ତବ

ଭାଷା କୋଣାରକେ ସମ୍ରାଟ ଯଥା ଅନଂଗଭୀମ ଦେବ ।