ବୀର ସହୀଦର ଗାଥା

ବୀର ସହୀଦର ଗାଥା ମୁଁ ଗାଉଛି ସରହଦ ମଜବୁତ

ଲେହ ଲଦାଖର ବିଯୁକ୍ତ ତାପରେ ସୁରକ୍ଷା କରେ ନିଶ୍ଚିତ ।

ରାଜସ୍ଥାନ ମରୁ ଭୂମିର ବାଲିରେ ଓଟର ପିଠିରେ ବସି

ଖାଦ୍ୟ ଯହିଁ ଅପହଂଚ ସେଠାରେ ସେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରେ ହସି ।

ପଡୋଶୀ ଆମର ଚୀନା ପାକିସ୍ତାନୀ ଏକକୁ ଆରେକ ବଳି

ବାରମ୍ବାର ଅସ୍ତ୍ର ବିରତି ଲଙ୍ଘନ୍ତି ନହୁଏ ତାହାଙ୍କୁ କଳି ।

ପୂର୍ବ ପାକିସ୍ତାନ ଆକ୍ରମଣ କଲେ ପାକିସ୍ତାନୀ ସୈନ୍ୟ ଥରେ

ଭାରତୀୟ ସେନା ଗୋଡାଇଲେ ତାଙ୍କୁ ଧାଇଁଲେ ସେ ଥରହରେ ।

ଷାଠିଏ ହଜାର ପାକିସ୍ତାନ ସେନା ଯୁଦ୍ଧବଂଦୀ ହୋଇଥିଲେ

ଚୁକ୍ତି ବଳରେ ମୁକ୍ତି ଦେଲେ ତାଙ୍କୁ ସରକାର ଦୟା କଲେ ।

ଆଉଥରେ ସୀମାପାରେ ପାକିସ୍ତାନ ଦମନ ଲୀଳା ଆଚରି

ଲାହୋରରେ ପଶି ଗୋଡାଇ ମାରିଲେ ବୀର ସେନାନୀ ଆମରି ।

ଶତୃ ସୈନ୍ୟ କାରଗିଲ ପାହାଡରେ ବଂକର ଖୋଳି ଛକି

ଆକ୍ରମଣ କଲେ ସୈନିକ ଆମର ହତବାକ ନ ହେବ କି !

ଧର୍ଯ୍ୟ ସାହସ ଏକଜୁଟ କରି ନିଶାର୍ଦ୍ଧର ଅନ୍ଧକାରେ

ବୋଫର୍ସ କମାଣ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ପାହାଡ ଚଢିଲେ ଧୀରେ ।

ଶତୃ ସୈନ୍ୟ କିଛି ବୁଝିବା ଆଗରୁ ବଂକର ତାଙ୍କ ଭାଙ୍ଗି

ଛିନଛତ୍ର କରି ଗୋଡାଇ ମାରିଲେ ଧାଇଁଲେ ବନ୍ଧୁକ ଟାଂଗି ।

ବନ୍ୟା ଭୂମିକମ୍ପ ବିପର୍ଯୟ ବେଳେ ସେନା ଅଦମ୍ୟ ସାହସେ

ଉଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ଅଗ୍ରଣୀ ହୁଅନ୍ତି ଆଖିକୁ କାହାର ଦିଶେ !

ବୀର ସେନାନୀର ବୀରତ୍ଵ କାହାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣନାର ସୀମାତୀତ

ତ୍ୟାଗ ବଳିଦାନ ଶେଷରେ ସହୀଦ କରମ ଲିଖନ ସତ ।

ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସମ୍ମାନ ମରଣୋତ୍ତର ସେତିକି ସମ୍ବଳ ତାଙ୍କ

ସନ୍ତାନ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୁଅନ୍ତି କରିବାକୁ ଶତୃ ବାଙ୍କ ।

ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ମର୍ଯ୍ୟଦା ଦେଶକୁ ଜଣାଏ ସହୀଦର ସନମାନ

ସଲାମ୍ ସହୀଦ ତୁମ ଯୋଗୁଁ ସରହଦର ରହୁଛି ମାନ ।