ମୋ ମ୍ଳାନ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ

ନିରବ କଥନ....

କେତେ କଥା କେତେ ବ୍ୟଥା

ବାଣ୍ଟୁଥିଲେ କାଲି ଯାଏ

ବାକି, ଯା' ସପନ କିଛି

ବାକି ଆୟୁଷରୁ ଖିଏ

ଥାଉଁ, ସବୁ ଭୁଲି ଯାଇ

ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ଗଲ ଶୋଇ

କା' ସାଥେ ବାଣ୍ଟିବି ହୃଦ

କହିଲ ତ ନାହିଁ ପ୍ରିୟେ !

ବାକି ଆୟୁଷ ଅନ୍ଧାରେ

ଝୁଣ୍ଟିଲେ ଗୋ ପଥଧାରେ

କିଏ ଗୋ କହିବ ଆହା

ନିଚ୍ଛକ ନୟନ ନୀରେ

ରୋଗ, ଶୋକ, ଦୁଃଖେ ସୁଖେ

ଶାନ୍ତି, ତୃପ୍ତି, ଶୋଷ, ଭୋକେ

କେ' ସାଥି ହୋଇବ ? କଲ

ଏକାକୀ ବାଟୋଇ ଟିଏ ।

ତୁମେ କାଟି ଭବ ମାୟା

ଧରିଲ ଅଜଣା ରାହା

ବିଭୁରେ ମିନତୀ ତୁମ

ଆତ୍ମାକୁ ହୁଅନ୍ତୁ ସାହା

ଭୁଲିବ ମୋ ଦୋଷାଦୋଷ

ହେଲେ ମୋ ଆୟୁଷ ଶେଷ

ଅପେକ୍ଷା କରିବ ସାଥି

ଆସିବି ତୁମରି ରାହେ....

(୧୫-୫-୨୦୧୨ ମୋ ଜୀବନ ସାଥୀ "ଆଭା'' ର ପ୍ରାଣହୀନ ଶରୀର ପାଖରେ ବସି ଲୁହ ପିଉଥିଲା ବେଳର ଭାବନା....)