ଜୀବନ ଗୀତା-୩୧୦
ଜୀବନ ଗୀତା-୩୧୦
1 min
122
ଜୀବନ ନୁହେଁ ପିପିଲି ଚାନ୍ଦୁଆ
କଟକର ତାରକସି
ଆକାଶେ ତାରା ଗୋଟା ଦେହସାରା
ପଡିଥିବେ ତାର ଖସି ॥୦॥
କୁଟିକମ ଭରା ତାର ଦେହସାରା
ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଝଲସିବ
ସାତରଂଗ ନେଇ ହେବ ସେ ସଜେଇ
ପରୀ ପରି ଦିଶୁଥିବ
ମୁହଁରେ ତାର କୋଟିଏ ଜହ୍ନର
ଜୋତ୍ସ୍ନା ହୋଇଥିବ ନେସି ॥୧॥
କେତେକେତେ କ୍ଷତ ସାରା ଦେହହାତ
ଦାଗ ହୋଇ ରହିଯିବ
କଳଙ୍କର କଳା ତା ମଥାରେ ପରା
ତିଳକ ହୋଇ ରହିବ
ଜୀବନ ପଥେ ଆଗେଇବ ଯେତେ
ଆପଣେଇ ନେବ ହସି ॥୨॥