ଅନ୍ୟଥା ନୁହଁଇ ଲେଶେ

ପୂରୁବ ଆକାଶେ   ଲୋହିତ ପ୍ରକାଶେ

ବିଭାସେ ଏ ବାଳରବି

ଖେଳଇ ସୁକର      କୂଜନ ମୁଖର

ଭୂମେ ଆଙ୍କି ନବଛବି

ରମଣୀୟ ଶୋଭା ଲଭି

ଅବଲୋକି ଦିବା     ଅପରୂପ ବିଭା

କବିପ୍ରାଣ ଯାଏ ଦ୍ରବି ।

ସୁଲଭ ପ୍ରତାପେ   ଗତି କରେ ଆପେ

ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତୃତ ନଭେ

ପାଉ ପାଉ ଖରା    ମନୋହର ଧରା

ବିହଙ୍ଗମ କଳରବେ

ଚଞ୍ଚଳ ହେଲେଣି ସର୍ବେ

ଲାଗେ କି ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ    ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଫୁଲ 

ତରୁଲତା ଭରା ଭବେ ।

ଶୈଶବ କୌମାର    ଅତିକ୍ରମି ଯାର

ତେଜୋମୟ ହୁଏ କର

କୈଶୋର ସମୟେ  ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବେ ଅତିଶୟେ

ବିକ୍ରମ ଆତପ ଖର

ଉନ୍ମାଦେ ବଢଇ ଡର

ମଧ୍ୟାହ୍ନରେ ଶୀର୍ଷେ   ଆଭାବନ୍ତ ଦିଶେ

ଛାୟା ଯହୁଁ କ୍ଷୀଣତର ।

ସମୟର ତାଳେ    ଅପରାହ୍ଣ କାଳେ

ପ୍ରକୋପ ସଧୀରେ ଟଳେ

ପ୍ରତୀଚୀ ଗଗନେ    ଅନ୍ତିମ ଲଗନେ

ଗମେ ସେହୁ ଅସ୍ତାଚଳେ

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଗ୍ରାସିବା ଫଳେ

ସରି ଆସେ ଦିନ   ହୋଇ ପ୍ରଭାହୀନ

ଦୃଷ୍ଟି ଆଢୁଆଳେ ଢଳେ ।

ଉଦେ ହୋଇ ଅସ୍ତ   ହେବାପାଇଁ ଗସ୍ତ

ପୁନରପି ନଭଦେଶେ

ଏହିମତେ ହସି     ନିଶାମଣି ଶଶୀ

ବିହରେ ସିତାଂଶୁ ବେଶେ

ଅନ୍ୟଥା ନହୁଏ ଲେଶେ

ବିକାଶ ବିନ୍ୟାସ    ପରାନ୍ତେ ବିନାଶ

ଚରାଚର ନିର୍ବିଶେଷେ ।